Hielkje vaart weer!
Verslag van de vaarvakantie van de zomer van 2008.
Het heeft wat voeten in de aarde gehad maar het is zover: dinsdag 15 juli zijn we vertrokken met de Hielkje! `Met een 4 ½ week vakantie voor de boeg moeten we toch in Grou kunnen komen. ’t Is wat anders dan Berlijn maar toch ook leuk.
De weken die hieraan vooraf `gingen waren hectisch… Felix en Henk zijn met vakantie gegaan. Het ruim is ruwweg ingetimmerd.. De captains cabin ook.
De techniek is opgeleverd en alles heeft het gedaan. Hier en daar moest wat veranderd worden maar dat heb je nou eenmaal.
Ik heb zelf de trappen en het stuurhuis ingetimmerd voor vertrek.
Ando en Kees hebben de achterrailing, de mast en de giek en het staand en lopend want erop gezet. Ook daar ging weer wat mis: stagen in foute lengte geleverd…
Aatje heeft ondanks alle gezaag en gestuif toch bijna alles in de verf gezet. Het dek moet nog.
Het zeil voor de luikenkap zou binnen 2-3 weken geleverd worden maar dat is niet gelukt. Vandaag, vrijdag 18 juli zou het in Nijmegen geleverd worden maar nu kwam het verhaal dat het niet meer leverbaar is…
Maar we zijn onderweg en het is een feest, een plaatje!
Dag 1, 16 juli, om 1730 vetrokken uit de Haven van Coers met op de valreep nog een volle watertank. Hannie en ik allebei op en gebroken van alle gesjouw en geregel, geboen en gedoe, maar we voeren!
In mineur de haven uit naar aanleiding van het tragisch ongeval waarbij overbuurman Sjoerd verdronk. Het water is onze grote vriend maar soms een harde tegenstander…
’s Avonds in het gat van Moorlach tegenover Peters waar de bun werd dichtgelast.
Volop rust en ruimte. Voor het eerst na bijna twee jaar weer aan boord overnacht. Eerst de gordijntjes opgehangen in ons roefje.
17 juli naar de Bijland na een ochtend klussen: de eettafel en de bank in elkaar`gezet. Het hijstuig op orde gebracht. Klontje te water gelaten en verschoond.
Starten maar geen aanslaan… Rob gebeld en die weet het antwoord: de brandstofpompstopper staat nog uit. De veer werkt niet goed, en ja hoor: goed gezet en het loopt weer!
Pannerdens kanaal, bunkeren, 230 liter, in Millingen, het strand opgevaren en gegeten in Tolkamer.
18 juli zou de dag van het nieuwe zeil op de luikenkap worden maar helaas…niet meer leverbaar! En dat na teveel weken wachten. Wat een wanprestatie. We moeten in Nijmegen toch boodschappen doen dus maar een paar`Gamma-dekzeilen eroverheen om alles waterdicht te houden tot in Friesland en daar is van alles te koop.
Verder via Maas-Waalkanaal naar de Maas. De Kraaijenbergse plassen. Leuk, maar alleen maar plekken aan lagerwal en ondiep. Dus maar weer verder en nu liggen we in de jachthaven van Grave, tussen de mensen.
Grave is een mooi oud stadje om doorheen te lopen. Oude bastions en mooie huisjes.
De volgende ochtend maken we gebruik van de omstandigheden: er komt ruimte aan de steigers om de Hielkje vanaf de kant van haar naam te voorzien dus een half uur later staat er eindelijk een naam op! En zo varen we de Maas weer op, stroomafwaarts, hoewel de Maas nauwelijks stroomt door de stuwen.
Het wordt een winderige dag met stortbuien, vooral als we in de sluis bij Lith liggen krijgen we er een over ons heen. We vinden een rustig en mooi plekje in een grindgat bij Kerkdriel. Hier ontruimen we de luikenkap ’s morgens, lekker in de zon, om de nieuwe gamma-dekzeilen er mooi op te leggen en de zaak goed vast te zetten met schalklatten en touw. Net klaar voor de regen vertrekken we richting Woudrichem, via Heusden. Hier maken we een paar mooie foto’s met naam!
In Woudrichem zijn we van harte welkom in de historische haven voor een historisch prijsje. We voelen ons zeer thuis en Hielkje ook.
Toch de volgende dag verder: in de regen de Waal op die hier Merwede wordt en bij Gorinchem naar binnen, het Merwedekanaal op om zo op de Linge te komen.
Het blijft een regenachtige dag. In Leerdam nemen we mijn Amerikaanse oom en tante aan boord die meevaren tot Rumpt. Hier staan mijn ouders langs de kant. Die hebben zeer meegeleefd met de verbouwing. Ze zagen de Hielkje voor het laatst in 2004 op moeders 80e verjaardag, waarop ze haar enkel brak bij het afstapje nadat vader de Hielkje had gedoopt… Ze komen via de loopplank allebei aan boord en genieten!
Oom en tante weer teruggebracht, ouders weer van boord en we varen de Linge verder op. Prachtige natuur, mooie huizen… en zo bereiken we de jachthaven van Geldermalsen. De gemeentelijke passantenplaats is verwaarloosd en niet ongevaarlijk door lawaaiige jeugd.
Vader komt ’s ochtends nog even op de koffie en leent ons zijn auto om in Arnhem naar de crematie van mijn overbuurman Sjoerd te gaan die een paar dagen geleden in de Rijn is verdronken. Vreselijk. We zijn weer even terug in de gewone wereld…
Op de terugweg nog wat inkopen en de volgende ochtend varen we de Linge af en het Merwedekanaal op. We vinden in Vianen een plekje tussen de beroepsvaart die ons scheepje wel kan waarderen.
’s Morgens de Lek over gestoken en in Vreeswijk naar binnen. Prachtig bewaard oud rivierhavenplaatsje! We bezoeken de historische werf: zeer de moeite waard! Het wordt een historische dag want we eindigen in Utrecht langszij de Hendrik van Mark, in de historische haven, hartje stad. Een prettig weerzien met ook Annemarie, en voor mij, met Utrecht.
De drinkwaterpomp heeft het begeven tijdens een wasbeurt. Goedkoop is dus duurkoop. In Maarssen kan ik een nieuwe “krijgen” op korte termijn. Dat verandert ons vaarplan: na twee nachten Utrecht gaan we verder via Amsterdam-Rijnkanaal en de Vecht. We pikken in Maarssen de pomp en mijn broer en schoonzus op en varen de Vecht af tot Neerderhorst den Berg. Hiervandaan fietst mijn familie na een heftige hagel- en onweersbui weer terug naar Utrecht. Wij blijven een nachtje liggen om daarna onze weg te vervolgen via Weesp en Driemond naar Amsterdam, Duivendrechtsevaart, langszij bij Hannie om inkopen te doen, aansluitingen te kopen voor de nieuwe pomp, Hannie’s auto in Arnhem op te halen, een bezoek te brengen aan mijn moeder en ons klaar te maken voor een 2e vertrek deze vakantie: nog drie weken te varen naar Friesland!
De pomp doet het goed, de verwarming ook. De dingen komen steeds verder voor elkaar. Enige zorg maak ik mij over het water dat steeds weer terugkomt in de bilge. Het lijkt erop dat het via de schroefas binnenkomt.
Ik verving de vetkoorden. Te strak of niet strak genoeg aangedraaid? Goed opletten om steeds na het varen aan te draaien! En verder is het een feest om te varen.
Manoeuvreren gaat doodmakkelijk met de boegschroef. Ook vaart de Hielkje veel beter doordat de kop dieper in het water ligt.
De kont is wat omhoog gekomen. De schroef slaat soms een slag water…
Met 1000 toeren gaan we zo’n 8,5 km/u en dat is een mooi vakantietempo.
Zo varen we weg uit Amsterdam, de Amstel op. We vinden een mooi en rustig plekje op de Kromme Mijdrecht bij De Hoef. Maandag 28 juli.
Daar liggen we een nacht. We`hebben een paar korte gesprekken met de brugwachter die zich verveelt want er zijn na ons nog 2 openingen geweest in 4 uur…
Het is ’s ochtends prachtig weer, zo mooi dat we maar een klein stukje varen, tot Woerdense Verlaat. We gaan wandelen. Onderweg kopen we wel iets om te eten, maar helaas… gen winkel dus het wordt na 1 ½ uur wandelen een pannenkoek in Noorden. Dat motiveert om dan maar even echt te wandelen: via Nieuwkoop en de Meije weer terug. Het bleek wat ver, meer dan 20 km maar wel erg mooi. Lekker gezwommen en gegeten terug aan boord.
Goed geslapen en nu varen! Geschut en de Grecht in naar Woerden. Prachtig oud Hollands landschap met steekvliegen en roofvogels. Onwaarschijnlijk mooi pril polder- en moerasland tot Woerden. Stuurboord-uit, westwaarts de Oude Rijn op.
Vele huisjes met aanlegplaatsen…Inkopen in Bodegraven en dan heb je B. ook wel gehad. Alphen aan de Rijn, noordwaarts richting Braassemer via het Aarkanaal. Brandstof en water ingenomen in Woubrugge (dieselconsumptie valt mee!) en uiteindelijk een mooi plekje gevonden in “De Hemmen”, tegenover een mooie zeetjalk die in Gouda was bij de bijeenkomst van de lvbhb.
Mooi weer, zwemmen, lekker lui. Zo is het leven goed.
Toch de volgende dag verder. De ringvaart op, kleine lus over de Kaag, wachten voor de spoorbrug duurt te lang dus de mast omlaag gedraaid en verder.
De brugwachters hier proberen konvooien te maken van de passerende schepen dus in een steeds groeiende groep tobberen we door tot in Haarlem. We`vinden een mooi plekje in het Spaarne in het centrum, op loopafstand van het station zodat straks Pim en Lizette gemakkelijk aan boord kunnen komen, maar eerst ven wat inkopen. Fittingen voor de boordlichten gevonden. Wel iets anders, maar bruikbaar. En een mooie harde wolfram krabber voor stuurhuis en andere bladerwerken.
’s Avonds spelletjes in het stuurhuis met uitzicht op en golven van de per bootje flanerende Haarlemmers. Dat maakt de nacht ook wat onrustig maar toch gewoon ’s ochtends weer op en afvaart via Zijkanaal-C, Noordzeekanaal en de Zaan naar Wormerveer. Indrukwekkende zandzuiger van nabij aan het werk en manoeuvreren gezien op het NZ-kanaal!
In W. komen Sander en Claudia aan boord. Zo is het schip vol. Voor het eerst de gehele capaciteit gebruikt en dat met 1 natte cel. Het werkt.
Met het hele spul naar het Alkmaardermeer gevaren en hier voor anker gegaan om lekker te zwemmen, luieren, te kanovaren en om vrienden te ontvangen.
Het anker houdt goed, dat wil zeggen: het schip ligt vooral op de ketting. Bij anker-op blijkt de stok ingeklapt… Het lag als een huis. Het kegje dus er maar even stevig ingeslagen…
In Alkmaar een plekje gevonden t.o. het politiebureau, op loopafstand van het station. Handig voor de afstappers maar de hevige buien stellen hun vertrek even uit…
Zondagmorgen met de ouders van Lizette erbij het kanaal Alkmaar-Kolhorn opgevaren. Familie even later aan land gebracht en samen verder gevaren naar Noord-Scharwoude. De sluis door en een mooi plekje gevonden aan een eiland: het Waardje. Hier een griepje weggewerkt en de boordverlichting op orde gebracht. Zo komt er steeds meer voor elkaar zodat we na een dag rust weer verder gaan: op naar Medemblik.
Met prachtig weer steken we het IJsselmeer over, een zacht briesje in de rug. Rond half zes zijn we thuis: in Friesland, de sluis van Stavoren. We vinden een plekje achter de palen in het JF-kanaal. Prima om hier twee dagen te blijven liggen.
Met Willem en Hinke praten we na over de promotie van de Lege Walden naar de B.
De volgende dag met JaapJelle over de vorderende werkzaamheden van “De Kommisje”.
Donderdag 7 augustus varen we in een daverend onweer het JF-kanaal op. Een bekend en rustig plekje bij Koudum ingenomen. Boeken, klusjes en rust.
Wij wel maar het weer niet zo…:hevige wolkenpartijen die langs het zwerk voortrazen, dan weer zon en dan weer heftige regen. We gaan wandelen want daar hebben we zin in. Via it Heidenskip, Brandeburen, naar Workum, met het treintje naar Hylpen en dan te voet weer naar ons plekje. Dat lukt allemaal ondanks een te vroege buurtbus en regen. Uitgestorven Hindeloopen. Heerlijk om weer thuis op de Hielkje te zijn.
En toch, hoe heerlijk ook, de volgende dag weer verder. We halen Jolijt en Rolof op in Sloten en later zijn ouders in Woudsend. Worden nog op de foto gezet en geïnterviewd voor “Yaught Vision” terwijl we water en diesel innemen.
Stukje gevaren, de ouders weer aan land gebracht en blijven liggen in Waldsein voor de nacht.
Hiervandaan de volgende morgen in de regen vertrokken voor een ‘rondje over Bolsward”. Langs Osingahuizen en IJlst achteruit geparkeerd in de havenkom van Bolsward. Lekker in de zon rondgewandeld en weer verder richting Workum. We vinden een plekje in de Oudegaster Brekken. Voorde kano’s waait het eigenlijk te hard, maar toch.
Wind, alsmaar wind. Maar niet voor een spelletje kolonisten de volgende morgen. Daarna het jonge stel afgezet in Sleat en verder gevaren naar de Brekken bij Sneek. Uitgestorven Marrekrite-plekjes. Mooie zonsondergang.
Dinsdagmorgen naar Joure gevaren. We hopen hiet wat van de geschiedenis van de Hielkje te vinden bij Douwe Egberts of in het museum. Helaas. Aardig museum en aardige mensen maar geen nieuwe foto’s of andere feiten.
Woensdag vertrokken naar Terherne in de regen, door de regen…En nog alsmaar veel wind.
Gezellig met Janneke en Teunis bijgepraat . Gekeken en gepraat in de nieuwe historische haven (€ 80 per meter per jaar…).
Een lekkende dekwasleiding gerepareerd. Overtollige kit rondom de patrijspoorten en lichtranden verwijderd.
Morgen naar Hempens om JanGeert te laten zien hoe mooi de Hielkje geworden is…
En het blijft maar waaien. Vanaf de pier van Terherne slaan de golven je om de oren.
Ook de volgende morgen nog: de kruiser voor ons aan de steiger doet een niet handige poging van lager wal af te varen maar dat lukt niet. Hij botst tegen ons aan en dat is niet zo erg maar op zijn witte verf `wel erg zichtbaar.
Met onze boegschroef en de achterspring erbij draaien we zonder problemen tegen de wind in weg van lager wal. Op naar Hempens.
Via PM-kanaal en Wartena, over het nieuwe aquaduct de Greuns op en afgemeerd bij Max Demmer (Twee Provincien) Hier ligt trouwens het skutsje “De Eenvoud” van wijlen Tim van Rootselaar te koop.
’s Avonds bijgepraat met JanGeert.
Bij de start ’s ochtends blijken de startaccu’s bijna op te zijn. Ik maak me zorgen over onjuiste laadstroom maar ze zijn wel minstens zes jaar oud… dus gelukkig via Fred ’s middags al 2 nieuwe geïnstalleerd en dus liggen we ’s avonds aan de oever van de Wijde Ee te genieten van mooi weer en onze laatste vakantiedagen.
Hannie zet het dek in de menie waar dat nodig is. Zondag voor we vertrekken schilderen we ons van boord.
De volgende morgen stralend weer. We varen een stukje en leggen weer aan in de Geeuw, tegen het Princenhof aan.
Ik zet de vaarboom in de protec en Hannie wat roestige plekken van het dek in de menie.
Met de kano doen we boodschappen in Eernewoude. Drukte! Lekker om er weer weg te zijn. ’s Avonds een gloedvolle zonsondergang gevolgd door een prachtige maansverduistering. Zondagmorgen het laatste stukje varen van deze vakantie: via het Pricenhof, de Hooidamsloot, de Veenhoop en de Wijde Ee terug naar onze thuishaven. Met de boegschroef erbij is inparkeren een eenvoudig kunstje…
Zonder regen het dek in de grijze dekverf gezet. We verven ons van boord.
Met de fietsjes naar het station.
Hielkje heeft de vuurdoop glansrijk doorstaan op wat kinderziektes na en nog wat nakomende werkzaamheden…
Op naar huis; einde vakantie, hoera voor Hielkje!