We liggen zo dicht bij een mooie boswandeling dat we daarmee beginnen. Omhoog en door allerlei begroeiing: naald en loof, en rotsen, gras en varens. Helemaal Joppie-tijd maar aan alles komt een eind want we willen ook varen en vandaag staan kunstwerken op ’t programma: hellend vlak van Arzviller en twee tunnels.
Eerst nog langs Lutzelbourg, een beetje popperig maar mooi kanaalplaatsje met ook weer een tupjes-verhuurbedrijf.
Het is nog rustig op het water. We zijn vlot onderaan de “lift”. Twee jachtjes gaan voor en daarna wij? Nee, eerst de rondvaartboot. Dat is even kniezen maar ’t is mooi zat. Intussen komen M&M ook aan, dus uiteindelijk gaan we samen in de bak. Belevenis! De lift draait alleen maar op toerisme, geen spits meer hier sinds de lift er twee jaar uit heeft gelegen wegens een ongeluk met schade. Hoe lang blijft dit nog?
We ontstijgen de beboste hellingen en varen een 35 km lang scheidingspand in. Betonbak tegen de berg aan met de oude sluizentrap nog naast ons. We gingen
45 m omhoog. Dat waren vroeger 17 sluizen….
Bovengekomen M&M uitgezwaaid. Die blijven achter en wij gaan verder twee tunnels in: 2306 en 475 meter. Hannie stuurt in een streep. De waterscheiding over.
Daarna is het landschap vlakker, akkers, heuvels, een fabriek. Veel bootjesverhuurbedrijven maar de meeste bootjes zijn “thuis” en dat scheelt in de drukte.
Niet veel acceptabele aanlegplaatsen, en schuine betonoevers met een betonrand net onder water. Plaatsen met X-en zoals Xouaxange (Koekange /Kockengen), en Gondrexange. Dat is Lotharingen. De Vogezen voorbij. Op naar het Saarland, en h
et stroomgebied van de Moezel, en daarna de Maas.
Dus varen we zo’n 35 km
tot we na de kruising met het kanaal naar de Saar een plekje vinden aan een soort afgezonken vloeddeur. Helemaal goed voor ons, afgezien van een lijkenlucht ergens in de bosjes. Joppie durft er niet langs en wij zijn maar niet gaan zoeken.
Morgen de diepste dip die we in een spitsensluis kunnen maken, en daarna verder afzakken richting Nancy.
Indrukwekkende wolken en dreigende formaties maar wij horen ’t wat rommelen i
n de verte en er vallen twaalf druppels. Had meer mogen zijn.
Voldaan. Rust. Joppie blij.
Requiem van Verdi te pakken genomen en dat begint iets te worden. Restje kipcurry van gisteren met melon au jambon vooraf.
Geen prik dus rustig. Overmorgen Felix en El? En daarna Ekko en Sasja? Gezellig vooruitzicht.