Als Hannie terugkomt van de ochtendwandeling is er nog geen scheepje voorbijgevaren richting noord dus trossen los. Vetpot staat strak, motorolie is op niveau evenals dat van de keerkoppeling. Filters helder en bilge onveranderd. Alles in orde.
Half negen richting de eerste sluis. Prachtig perspectief door zon, schaduw en ochtendnevel. De kleine Maas steeds dichtbij.
Sluizen met hun wachters staan steeds klaar. Na 10 u. onze chocoladebom bij de koffie….
We draaien mee bij de sluizen die allemaal met de hand bediend worden hier. Meestal jonge vakantiekrachten maar zo hier en daar ook oudgedienden.
Gisteren werkt nog door: ik zie de heuvels die Frans waren en de andere die Duits waren. Onneembare vestingen honderd jaar geleden
In Consenvoye maken we vast aan de kade, bekend plekje.
Ik ga op de fiets een Duits kerkhof bezoeken waar Kohl en Mitterand een basis voor “ Europa” zagen. Indrukwekkend.
Terug aan boord de boegschroefaandrijving ontwaterd, de accubank water gegeven. Hannie schuurt en lakt het stuurhuis. Mooi.
De haast is er gelukkig weer uit nu het weer beter gaat met mijn vader, en de waterstand in de Maas lijkt voldoende en stabiel genoeg.
We puzzelen over een ligplaats zonder vuurwerk op de 14e en zonder voetbaloverlast de 15e. Dat betekent kleine vaardagen met muziek, wandelen, fietsen en lezen. Zo missen we grotere steden en vuurwerk.
We kunnen het nog en weer! Morgen niet verder dan Dun-sur-Meuse.
Inmiddels Miah Persson met Mozart-aria’s als indrukwekkende achtergrond: prachtig, vooral “Ruhe sanft mein holdes leben”.
Medelandse kruisers zijn van de partij. Ruimte genoeg. Morgen weer water tanken en dus eerst de was gedaan en lekker gedoucht.
Requiem van Verdi nog te pakken gehad t/m Sanctus. Kan nog wat aandacht gebruiken….
Nu rust en vrede.