Boodschappen met het Joppie-karretje want de Lidl is zo dichtbij dus van alles weer voldoende in huis. Dan de Hielkje vrijgevaren van de kant en nog even zwemmend gecontroleerd op gras en dat viel mee. Gang erin en naar Strasbourg, door de platanen-allee.
Vlot gevaren. Geen teleurstelling omdat we van gisteren al wisten dat we niet door Strasbourg mogen varen. Brug en sluis draaien vlot en zo komen we via een stedenbouwkundig en architectonisch prachtig nieuw havenkwartier in de jachtjeshaven die ons niet erg bevalt. Goeie beslissing geweest.
Cruise-schepen, VNF-werkschepen, we passeren alles en komen zo in het Canal de la Marne au Rhin en dat gaat niet anders dan via het Europees Parlement en dat is zichtbaar. Indrukwekkend!
Verder, breed kanaal met zo hier en daar spitsenhavens op plekken die wel iets voor ons leken op de kaart…. Het is erg warm dus varen geeft verkoeling. Dan maar een sluizentrap van vijf en dat gaat vlot. Na 40 km en 15 sluizen liggen we rustig achter onze “voor-Fransen” in Hochfelden.
Het landschap is mooi heuvelachtig, lieflijk geworden. We gaan weer richting heuvelen. Het Zwarte Woud is ver achter ons en de Vogezen lokken.
Elke sluis 2,5 m omhoog en nog 45 te gaan. Dan gaan we in de schepenlift en weer dalen naar de Maas. Over waterscheidingen gesproken.
Babbeltje met de Fransen, Pater Noster herhaald, kip aan ’t spit.
We zijn op de terugweg. Raar maar waar. En we verlangen naar huis terwijl elke dag hier heerlijk is. Wat een rijkdom!