Dinsdag 26 juni Dannemarie – Mulhouse

De dag is geprogrammeerd door de VNF. Ze hebben de port de plaisance in Mulhouse al besproken. En ze hebben gelijk gehad. We zijn om 9 u. bij de eerste sluis en die staat al open, en de man staat te wachten. Ik begin aan een time-table: hoe hard gaat dat eigenlijk? Nou, ongeveer 4-5 sluizen per uur. Dat rekent hier beter dan km of knopen. De sluizen staan allemaal klaar dus invaren vastmaken zakken en uitvaren.

schema…

Gaat dat vervelen? Mij niet, maar je komt niet tot iets anders, tenzij tijdens de middagpauze die ruim is.

We genieten van zwaluwen, kwikstaartjes en wouwen, zwanen en reigers. Nog een eend met late dobberdonsjes. Een slaperig uitziende mevrouw die uit het zolderraampje van de voormalige sluiswachterswoning kijkt. En heel veel fietsers. Tandem, ligfiets, karretjes, e-bikes. Werkt er nog iemand? Wij niet meer.

Gindse heuvelen zijn toch wel hoog: boven de 1100 meter. Indrukwekkend dat we met dit kanaal daaromheen varen en straks erlangs. Vandaag 23 x 3 = 69 meter gedaald. Gisteren ook zoiets. Lijkt maar een kerktoren maar het is een geweldige prestatie geweest om zo’n kanaal aan te leggen honderdvijftig jaar geleden!

En nu geen beroepsvaart meer. We kwamen één tegenliggend schip tegen.

We varen rond half vier de stad in na een afspraak te hebben gemaakt met onze begeleider voor donderdag om 08.30 u. bij de volgende sluis naar het Grand Canal d’Alsace (parallel aan de Rijn).

De havenmeester loodst ons naar onze plek. Stads en goed. Eigen hek en sleutels.

Even bekomen en dan de stad in.

Hannie twee broekjes gekocht. Het déjeuner voor morgen besproken. Een zonnig terras bezeten op HET plein met beschilderde mooie gevels en verzorgde mensen. Mulhouse: de moeite waard.

En dat et zo warm is daar kan de stad niks aan doen. Gaat best.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *