12 t/m16 mei: Niet het Canal du Nivernais…

Donderdag 12 mei

Ligdag in Génelard. We blijven het enige schip in deze ruime kom voorzien van gratis stroom en water. Campers komen en gaan.

Wij doen boodschappen. Ik haal 4 jerrycans diesel. Alles weer vol.

Nooddak verder voorbereid met metingen en wat houtwerk.

Wandelen, fietsen, zwemmen en lezen. Rust. Het bezoekerscentrum aan de haven over de grens tussen bezet Frankrijk en het Frankrijk van Pétain is helaas gesloten. Het kanaal was hier toen de grens.

Sluiswachter gebeld om te vragen of we morgen om 0915 u. de sluis in kunnen: welkom.

Vrijdag 13 mei

De sluiswachter is er. Groen licht. Vlot door en een kronkelig stuk kanaal op naar Paray-le-Monial. Heuvels, huizen, wouwen. Mooi.

In Paray het meest zuidelijke punt van onze reis bereikt.

Bezoek aan de prachtige Romaanse basiliek en het bedevaartsoord eromheen na de lunch.

Verder naar Digoin. Door steeds meer waterplanten. Een pand met minder water wegens ingestorte oevers (1.40). Beetje droevige plaats Digoin maar prachtige oversteek via de Pont-Canal( kanaal dat over de rivier gaat) over de Loire! En de sluis in.

Vastgemaakt meteen onder de sluis. Diep, slechte damwand.

Zweminspectie levert geen verzameling plantjes op maar de sluiswachter voorspelde ons in de komende panden het nodige….

De nieuwe scheepvaartberichten van de VNF geven aan dat de beperkte diepte in het Canal du Nivernais tot de 16eduurt… Er is dus hoop. En nu nog betere weerberichten…

Prachtige zonsondergang boven de Loire! We hebben een wielewaal in de boom boven ons plekje! Dudeljoo!

Morgen 0930 bij de volgende sluis over 8 km. 

Zaterdag 14 mei

Afvaart net voor onze voorbuurman iets voor 9 u om op de afgesproken tijd bij de eerstvolgende sluis te zijn.

Groen, bomen, soms verre uitzichten met de kronkelende Loire steeds in de buurt.

We worden in de sluis gekoppeld aan een huurbootje. Dat dobbert zo’n beetje en legt dan weer aan en dan weer niet. Dus steeds wachten bij de volgende sluis. Maakt niet uit.

Uiteindelijk komen we in Beaulon. Mooi plekje. Veel campers en uiteindelijk veel bootjes. Beetje lawaaiige mensen maar prima. Het buizenframe voor het nooddak gemaakt.

Mooie avondwandeling.

Zondag 15 mei 

Beetje stilletjes sneaky vertrokken.  We zijn om 9 u. bij de eerste sluis. Veel vissers. Er zwemt een ree dat niet tegen de damwand op kan…  De aanwezige vissers doen er niks mee. En wij kunnen het ook niet. Later horen we van de sluiswachter dat ze eten van de acacia en dat ze daar high van worden…. Later zien we een dode vos. Idem…

We schutten een paar keer met een volle locaboat maar die haakt weer af. Rond 15 u zijn we aan de mooie groene kade in Decize.

Nooddak op de buizen gespannen die ik in Beaumont had gemaakt. Voor als we het canal du Nivernais gaan doen….. Nu als zonwering op de roef.

Heftig onweer ’s nachts.

Maandag 16 mei 

Om 9 u zijn we bij de VNF. Wazig verhaal over veel planten. “Zou misschien kunnen…”

Dus ik bel met de beheerder van het te ondiepe pand: duurt minstens tot 15 juni…..

Dat geeft de doorslag. We gaan dus niet. Wel even slikken maar we gaan verder, over het Cl Lateral a la Loire. Dat kennen we en we weten dat ’t mooi is. Het Cl du Nivernais past niet bij ons schip. We zullen er een keer gaan fietsen!

Boodschappen en een fietsrondje om afscheid te nemen van de Nivernais-droom.

Zwemmen is verfrissend!

7 t/m 11 mei: Canal du Centre

Zaterdag 7 mei

Minder blij zijn we met het bericht dat de noordkant van het Canal de Nivernais te weinig water heeft. Toegestane diepgang is 1 meter en dat is te weinig voor ons met 1.10….

Onder het toeziend oog van de bemanning en hun gasten van het cruise-schip waarmee we tête-à-tête liggen beheerst weggevaren. Dat is dan fijn. Die grote had al een dikke deuk in de kop, en wij niet.

Kop-vóór de Saône af. Dat gaat vlot. Stroom mee van 1-2 km/u.

Twee sluizen naar beneden die vlot draaien, via de marifoon. Zwemvesten aan is verplicht.

Rode en groene palen geven aan zo hier en daar uit de kant te blijven.

Het is heerlijk om weer op ruim water te varen. Breed en ver. Varen zomaar 50 km.

We willen graag een keer in Verdun-sur-le-Doubs liggen. Dus de Doubs op en naar de Port de Plaisance. Daar is plaats. De capitaine geeft aanwijzingen maar heeft ws zelf nooit gevaren. Eerst aan het vlot om water in te nemen en daarna naar de kade met ringen. Helder water. Je ziet de stenen maar we blijven vrij.

Prachtig stadje met geschiedenis.

Het is mogelijk om de Doubs nog ruim 5 km op te varen maar dat doen we niet.

Zondag 8 mei

Croissants bij een depri-bakker. Ze waren ook taai… Maar toch verder de Saône af naar Chalon. Ik zie op de AIS een groot schip naar de sluis varen van het Canal du Centre…… Vooruitbangen heet dat: die is netjes aan de palen gaan liggen zien we als we er zijn.

We worden de sluis ingelokt door een open deur en een vriendelijke sluiswachter.

10 m omhoog, prettig gesprek en we kunnen weer verder in sluizenland.

Dat gaat heerlijk! Elke sluis verwelkomt ons met open deuren en goed werkend mechaniek. We “nemen” ze meestal op een voorspring met de motor vooruit. Ook waar drijvende bolders zijn. Gaat prima en scheelt veel kracht en draadjes.

De Wouwen vliegen, faire-du-sports op de jaagpaden. Groetende Nederlanders.

We maken in overleg vast bij de sluis van Russy. Prima plek. Geen stroom. Geen laadbaar water. Wel een prachtig befietsbaar dorpje: Russy. Eén en al wijnhuis. En dan ook een kasteel en een mooie kerk.

Met de sluismensen afgesproken dat we morgen verder gaan nadat eerst een hotel-spits omlaag gekomen is. Prima.

Maandag 9 mei

Die spits zie ik aankomen op de AIS. Ik loop een sluis omhoog en volg ‘m. Helemaal nieuwbouw. Dikke boegschroef. Op-en-neer stuurhuis. Zwembad op het voordek.

Als die voorbij is varen wij, na instemming van de VHF, de sluis in. Geen groen licht….., dus er gebeurt niks. Via de melder komt ’t goed: er komt nog een hotel-boot… Die zag ik al op de AIS, maar ja…. Toch de sluis door en via de marifoon met een uiterst beleefde Engelse schipper het passeren geregeld.

En zo verder naar Chagny. Ruime aanlegmogelijkheden nu de twee hotelschepen weg zijn. Boodschappen op 15 min. lopen.

De gang er weer in. Het kanaal is aan de oevers ook diep. Het ligt tegen de heuvel geplakt: aan stuurboord kijken we het dal in en dus aan bakboord tegen de berg op. Prachtig! Eén en al wijngaard.

Plots in een vernauwing onder een brug een dikke boeg in beeld. Nóg een hotelspits. Deze had z’n AIS niet aan… Geen communicerende blikken. Geen gas eraf bij passeren. Eikels die t bederven.

En zo liggen we heerlijk bij Santenay-Bas aan de recreatieplaats met uiteindelijk 4 schepen waarvan er 3 dezelfde kant uit liggen….

Dikke 10 km gewandeld op gindse heuvelen: Chassey-le-Camp. Prehistorische site. Prachtig.!

Dinsdag 10 mei

Altijd spannend (vind ik) wie als eerste gaat. Wij dus. 4 km varen aar de eerste sluis dus om 0830 uitgeduwd en trossen los.

Bij de sluis geen licht. Dus contact gezocht en ja, toen werd de sluis “aan”-gezet.

Zo varen we plantloos en vrijwel zonder andere schepen verder door dit parkachtig mooie landschap.

In St. Léger sur Dheune liggen nog veel huurbootjes in de thuishaven. Dat scheelt.

Ook een hotelboot aan de kade. Rustig.

We nemen een stevig aantal sluizen steeds op dezelfde manier: bij het invaren zet ik Hannie bij een laddertje af. Ik vaar door en geef haar de touwtjes aan. Zij trekt aan het blauwe touw dat de schutting in werking zet. Ik heb de “Hielkje” vastgemaakt aan drijfbolders of aan een spring, en zo bevaar ik de kolkende massa water die wordt ingelaten om ons omhoog te brengen. 2,5 – 5,10 per sluis.

In St. Julien-sur-Dheune leggen we aan op een bekend plekje. Het restaurant was 9 jaar geleden gesloten; nu is het overleden….

Woensdag 11 mei

Even op de hand opgeschoven om (gratis) water te tanken. Daarna iets voor 9 u. losgemaakt.

Om 9 u. bij de sluis floept het groene licht aan. Wij naar binnen.

Sluis na sluis, ongeveer 4-5/uur varen we zo naar boven tot het scheidingspand bij Montchanin. Prachtig uitzicht achterom!

De muren van de “tranchée worden gerestaureerd. Het is ze ernst met dit kanaal!

Gaan we liggen in Blanzy na 7 sluizen omlaag, op de middenbolder? 

Nee want er liggen al schepen, en de ruimte die overblijft vinder we te krap. Dus maar verder naar Montceau-les-Mines en vooral Génelard, want daar hebben we goede herinneringen aan.

Mooie doorvaart door de stenige warme stad en hartelijk welkom bij sluis 10 (Océane). Telefoonnummer gekregen, en verteld waar we naartoe willen.

Steeds goede en communicatieve begeleiding.

Na 24 sluizen zijn we rond 1715 u. in Génelard. De sluiswachter helpt ons aanleggen.

Stroom, water, we zijn het enige schip.

Koele zwem. Morgen blijven we liggen.

Mogelijk toch het Cl. de Nivernais op om P&P te bezoeken, en omdat het zo mooi is. Dan maar weer na 70 km terug. Dus het nooddak morgen maken?

En ik ga de VNF in Auxerre bellen na de nieuwe berichten van a.s. vrijdag.

3 t/6 mei : de Saône!

Dinsdag 3 mei 

De Zwitserse baas van “Sluis 34” komt ons vertellen dat een vriend van hem helemaal heeft uitgezocht welke bruggen van het Cl. de Nivernais laag en minder laag zijn. Hij mailt ons daarover.

09.15 is de sluiswachter op de sluis. Draaien maar. Later komt er een tweede bij. Hard werkend brengen ze ons in 2 uur naar Fleurey-sur-Ouche, 8 sluizen.

Daar ligt een hotel-spits te wachten. Wij moeten wachten op een sluiswachter die 2 u. later met een schip naar boven komt, en dan kunnen wij misschien mee naar beneden.

En zo gaat het. Weer 8 sluizen, waterplanten, en een snelweg langszij. Geen tegenliggers.

Plombières-les-Dijon. Ruime zwaaikom in een voordorpje. We zijn er rond 17 u.

Ik reinig zwemmend de koelbuizen. Plantenverzameling valt mee.

Morgen op de fiets naar Dijon. De haven daar is onveilig en verwaarloosd.

De stad is aanwezig met verkeer en lantaarnpalen, meer mensen en drukte…

Overmorgen Dijon voorbij en dan bijna bij de Saône….

Woensdag 4 mei 

20 min. fietsen en we zijn bij de haven. Die ziet er prima uit. Ook wel verwaarloosde schepen maar lijkt niet onveilig. Wel “stads” met mensen en verkeerslawaai.

Mooie en prettige stad om te bezoeken.

Terug in Plombières. Walstroom geforceerd maar bleek van de buurman. Dus weer eraf. 

Plombières verkend. Bakker gevonden.

Om 20 u. stil geweest en stil gestaan.

Donderdag 5 mei

De sluis draait om 0915 u. Met de sluiswachter het centrum van Dijon door en verder.

Recht kanaal met industrie, vliegveld en later ook groen en bomen.

Even wachten op een hotel-spits en dan naar een prima ligplaats in Bretenières voorbij sluis 65. Supermarkt vlakbij. Diesel ook.

Afspraak om morgen om 0915u. geschut te worden. Bij sluis 66, en dan naar St. Jean de Losne…..

Vrijdag 6 mei

Iets na 0930 de sluiswachter…… Eerst twee sluizen met hem, daarna de andere 9 met een Frans jachtje van mensen die ongeveer voor ’t eerst varen…. Dat kost wat tijd bij het invaren.

De meevaller is dat de sluiswachter geen middagpauze neemt, en zo zijn we rond 1415 u. op de Saône bij St. Jean de Losne.

We voelen het als een bevrijding omdat we ons op het schitterende Canal de Bourgogne beperkt voelden in onze vaar-vrijheid. Steeds afspraken maken en maar afwachten of dat dan uitkomt. Nauwelijks communicatiemogelijkheden met de sluiswachter-post.

De ochtend is beperkt van 0915- 1145 u…. De middag is ruimer: van 1315 – 1900 u.

Maar: een prachtig landschap drie weken lang op een paar plekken na.

Hoge sluisdichtheid die door het sluis-management belastend wordt.

Waterplanten….. een nog niet opgelost probleem. Vandaag weer mijn koelbuizen zwemmend bevrijd van struiken.

Genoeg water in de panden. Genoeg aanlegplaatsen.

De hotelspitsen zijn er en bepalen veel maar ze hebben ons hooguit 1-2 dagen gekost als we moesten wachten. Daarnaast houden ze in de plantenbakken een vaargeul open.

Huurbootjes zijn er, maar nu, in mei weinig last van gehad.

Dus: het kanaal is een aanrader voor mensen die het prachtige landschap kunnen waarderen met geduld, diepgang tot max 1.40 m., en 3 weken de tijd in het voorjaar.

We zijn blij dat we het gedaan hebben.

Misschien goed om nog ‘ns te melden: dit blog is wat zakelijk en zonder foto’s. Wie meer wil weten en plaatjes erbij wil: de Polar steps-app installeren en daarin Hannie Comijs zoeken.

1 en 2 mei en goed nieuws!

Zondag 1 mei

Hannie jarig! Kees en Wyta zijn gisteren gekomen. Ligdag, en excursie met hun auto.

Langs dorpjes met vide-genier-kraampjes, kastelen en kerken. Heel mooi gezongen in de kerk van Commarin. 

Terug in de haven een bezoek aan een Engels schip dat te koop is en waarvan de mogelijk aanstaande eigenaren ons graag willen aftappen over varen. Daar lenen wij ons graag voor.

Na een “bonte avond” wordt het

Maandag 2 mei 

Watertank gevuld. We zijn 10 minuten te vroeg bij de sluis maar de deuren zwaaien open. Wat heerlijk om weer te varen!

K&W varen 4 sluizen mee en stappen dan af, wandelen terug naar de auto en rijden naar huis. Wij samen weer verder, in goede samenwerking met, vandaag, 3 sluiswachters, om de beurt.

Vrijwel geen planten. Voldoende water. Meer, en mooie, aanlegplaatsen dan we zagen op de kaart.

Midi-stop in la Bussière. Stroom, water en Engelsen. Even hen afgetapt over het komende traject.

En weer verder.

Bos, heuvels, groen, dorpjes. Prachtig blijft het.

Rond 1615 vastgemaakt boven sluis 34. En morgen mogen we weer verder van de sluiswachter!

En het grote goede nieuws is dat het Canal du Centre weer open is dus we kunnen straks door naar het Canal de Nivernais: La Grande Boucle. Zou het ons lukken? 

28 t/m 30 april Afdaling Cl. de Bourgogne

Donderdag 28 april

Boodschappen en diesel. Om 9 u. vertrekt een huurbootje de tunnel in en even later de rondvaartboot. Waarom wij moeten wachten is niet erg duidelijk. We gebruiken de tijd.

85 l. diesel ingeslagen voor een mooie prijs.

Water doet ’t weer dus ook.

Om 1300 u. handtekening gezet op de lijst bij de sluiswachter. Marifoon en instructies gekregen en dan mogen we gaan.

Eerst de “tranchée” en dan de tunnel. Steeds melden…

Middenin de tunnel staakt onze boeg-halogeenlamp. Snel een andere neergezet, juist waar de tunnelverlichting et-niet-doet. Hannie stuurt scherp.

Na de tunnel vastgemaakt. Stuurhuis weer opgebouwd en dan komt de sluiswachter ons ophalen.

Vlot en vriendelijk 8 sluizen omlaag naar Vandenesse. Aan de kade.  En het vriendelijke doch dringende verzoek om morgen niet te varen omdat ze ’t zo druk hebben….

Er komen drie hotelschepen.

Vrijdag 29 april

Op de fiets naar het chateau van Chateauneuf is een hele klim maar de moeite waard. Beeldbepalend kasteel voor de Bourgogne.

’s Middags de vaarboom van een nieuwe hak voorzien. Ook even lekker gezwommen (geen gras gevonden).

We hebben een beetje de pest in dat we niet kunnen varen “in liberté” maar afhankelijk zijn van de beperkingen: morgen kunnen we niet verder dan Pont d’Ouche, en dat wilden wij niet. Wij wilden een beetje gang….

Zaterdag 30 april

Dus liggen wij te vroeg klaar voor de sluis. Maar de sluiswachter wordt geholpen door zijn ADHD en zo gaat ’t vlot. Wij draaien mee.

Prachtig landschap ondanks de nabijheid van de autoroute du soleil.

Begin van de middag na zo’n 10 sluizen, middagpauze en 10 km liggen we aan de prima kade in Pont d’Ouche. Water, stroom, terras.

Ook nog de vaarboom in de owatrol gezet.

En onze mind een beetje ge-reset: wij hebben tijd. Ergernis over beperkingen door de organisatie hoeft ons niet te raken. Tijd, rust en wat is ’t mooi hier!!!

22 t/m 27 april Het Hoogste Punt

Vrijdag 22 april

Na een loopje naar de bakker en terug met 2 croissants en een baguette 4 ceréales op weg naar de eerste sluis.

’t Gaat vlot vandaag. Privé-eclusier. De sluis staat steeds klaar. Zo hier en daar een pand (“bief” ) met planten en dat vraagt om voorzichtig varen, planten van de boeg duwen en de hekgolf in de gaten houden (ondiepten).

Zo zijn we op km 96 bij Buffon op een prachtig plekje met bolders. Maar ja, we willen verder…. Dus na het arrêt de midi de draad weer opgepakt. We varen Montbard door want we hebben liever villages en groen. De sluisman belt en vindt een mooi plekje voor ons vlak onder sluis 51, Courcelles. Weids uitzicht, kasteeltje en fietsbare aftand van de Abdij van Fontenay die we morgen willen bezoeken. Vele vissers gepasseerd. Er is een wedstrijd. Geen goede match tussen varen en vissen…

Toch even gezwommen en wat gras uit de koelbuizen geplukt. Geen vistuig…

Morgen blijven we liggen. Er komt regen en we zijn wat gaar.

Zaterdag 23 april

 Droog. Om 10 u. bij de abdij. Prachtig! Na boodschappen weer aan boord en even rust. Regenbuien maar ook wandelen. Prachtig hier!

Rond 16 u. komt een sluiswachter zeggen dat we morgen verder kunnen, 1030 u. samen met een huurboot. Zo gaat ’t hier: weinig personeel. We schikken ons en zien wel. Plannen is leuk maar “take the current when it serves”(Shakespeare)….

Zondag 24 april

Regen valt mee tot nu toe. Geen scheepvaart. Ook niet om 1030 u. Wel afvarig, met een sluismens. Ik help 2 huurbootjes mee naar beneden. Ja, u moet nog even wachten en dan neem ik u mee omhoog vandaag.

En ja, dan komt een lokabootje omhoog.

Wij moeten ons hierin schikken en dat is wat slikken, maar we waren wat moe en nu hebben we wat tijd om op te knappen…

Zo schutten en varen we 2 sluizen omhoog. Dan arrêt du midi… Omdat we nergens kunnen aanleggen in een sluis die omlaag staat. Best.

Om 1330 weer verder. Het huurbootje haakt af na 2+2 sluizen en dan kunnen wij verder met “onze” éclusier. Ons doel: Pouillenay. Dat wordt wel 18 u…

Het is een sport en een behendigheid. Iets over 1630 u. liggen we aan de bolders. We denken dat we een mooie tijd gescoord hebben….

Nauwelijks waterplanten gehad. Sommige panden zijn minder gevuld maar voor ons met 1.10 geen probleem. 

Afvarende Zwitsers pakken de touwtjes aan. Ervaring uitwisselen levert geen zorgen op: morgen verder maar eerst even rondfietsen naar Flavigny-sur-Ozerain, dus om 1315 u.

Prima Halte Fluviale. Geen voorzieningen, maar toch. Bolders en diepgang.

Supermarkt gesloten.

Prettig moe. Geen sportschool nodig. De regen valt pas als we het kunnen hebben.

Maandag 25 april

De heuvel op naar Flavigny (pittig)waar we het prachtige maandag-stille stadje bewonderen. Bezoek aan de anijs-snoepjes-fabriek levert naast koffie en warme chocolade een rondleiding op in de “fabriek” . Vriendelijk, gastvrij en leerzaam.

Met een paar doosjes anijs-suikertjes dalen we weer af en we zijn om 13.15 in de sluis.

En daar is de VNF met 2 mensen. Zij en wij hebben er zin in. Donkere wolken, regen, beetje onweer. We doen 8 sluizen per uur. In de spring op de DAF…. Dat scheelt touwtjes en spieren…. En ’t gaat snel. Te zien op mijn facebook-pagina.

Na 20 sluizen en 2 u 45 min. in Marigny. Bolders, water. Geen winkels noch restaurant…

Blije VNFfers die we ondersteunden met thee, limo en koekjes. Morgen vanaf 9 u verder.

Prima traject. Voldoende water; geen plantenbakken en VNF op sterkte. Morgen zo verder. Eerst watertank vullen want dat kan hier.

Dinsdag 26 april

De kraan deed het niet. Er was ook geen bakker. Niks eigenlijk, maar wel rust. En zoals afgesproken de sluismensen 0m 9 u. bij de eerste sluis.

We krijgen hetzelfde team mee als gisteren. Dat wekt. Zo hier en daar is de afstand tussen de sluizen wel iets meer dan een paar honderd meter.

We schenken koffie en limonade.

Prachtige omgeving met vergezichten. We varen hoger dan een deel van de omgeving en we moeten nog 50 m klimmen voor het scheidingspand.

Geen waterplanten noch andere schepen. Weer zo’n 6-7 sluizen per uur.

En zo zijn we rond 11.15 bij onze laatste sluis van vandaag: no 14.

We bedanken ons tweetal met ieder een potje zelfgemaakte jam.

We spreken af dat we morgen naar Pouilly gaan: 0915 u bij sluis 13. Zij melden ons alvast aan voor de tunnel een dag daarna.

We vinden een prima plek bij Pont Royal. Vrachtwagenrestaurant: eenvoudig en prima.

Geen liggeld. Wel evt. water en stroom maar dat komt morgen wel.

Mooie wandeling gemaakt. Heerlijk weer weer.

Woensdag 27 april

Zoals afgesproken liggen we om 9 u. in de sluis. De ons bekende sluiswachter komt ook en zo raken we in het langste pand van het hele kanaal: 10 km.

Daar komen we in een ander “team”. We worden opgewacht, lijken te laat maar harder konden we niet gezien de hekgolf.

Eerst één, daarna mogelijk drie man, en zo gaan we verder. De autoroute-du-soleil komt ernaast maar het blijft prachtig om ons heen. We varen steeds meer boven het land. Groene grazige weiden.

En dan het arrêt-du-midi. We begrijpen dat we om 1330 u. weer verder kunnen maar dat blijkt later een misverstand: 1530 u. en dat is wel lang wachten in een sluiskolk.

Ik begin alvast met de voorbereidingen van het verlagen van onze kruiphoogte in de tunnel morgen: ankerdavit eraf, kompas en andere aanhangsels, en dingetjes in het stuurhuis eraf. En dan maar eens de kapotte hak van de gesneuvelde vaarboom aangepakt. Hannie vertrekt op de fiets om te kijken waar de sluiswachter blijft.

Die komt met een Engels snijpakket omlaag, en om 1530 u. kunnen we verder.

8 sluizen verder en we zijn in Pouilly. Weinig aantrekkelijke haven waarvan het havengebouw verbouwd wordt, dus geen water noch stroom, laat staan de aangekondigde wifi…. Niet erg diep.

Bij navraag lukt het om water te tanken via de schipper van de rondvaartboot.

Dan naar de Super-U, op loopafstand. Voor een ruime week ingeslagen. Er komen voorlopig weinig gelegenheden om iets te kopen.

We mogen morgen om 13 u de tunnel door.

Morgen dus de jerrycans voldieselen en het stuurhuis plat.

We moeten ons on 13 u melden bij sluis 1, om daar het toegangspapier voor de tunnel te krijgen. Merkwaardige bureaucratie maar vooruit…. We zijn op het hoogste punt van deze reis: 390 m. Vanaf morgen een tijd lang omlaag naar het Rhône/Saone-dal, en dat is met schutten veel makkelijker.

Canal de Bourgogne 17 t/m 21 april

Zondag 17 april

Joppie geniet van de muskusratten (waterkonijn) die niet bang zijn. Hannie haalt lekkers bij de bakker. Alleen aan het minimale marktje is te merken dat het Pasen is.

Wij zijn hier klaar. Dus varen. Maar…. We hadden 11 u afgesproken en het is 10 u. Dus wachten bij de eerste sluis. Langzaam komt het contact op gang. Vriendelijk blijven is een belangrijk middel. Ze doen enorm hun best en de stemming is goed. Uiteindelijk varen we naar St. Florentin. Hun middagpauze gebruikt voor plakken van fietsbanden en repareren van een stootbandje terwijl we in een kolk liggen, omhoog, met tuinkabouters om ons heen.. Hannie spot een zwerm rode wauwen. 

Het is hier mooi, en goed vaarbaar als je niet harder vaart dan 6-7 km/u. Veel maar vriendelijke vissers.

Prima plekje in de haven met stroom en water en toeristenbelasting voor € 11. Gezellige gesprekken met de buren. Geruststellende verhalen over de bevaarbaarheid. Moet makkelijk kunnen in 2 weken. 3 Stukkies met plantjes. En een goede relatie opbouwen met de VNF-mensen is belangrijk!

St Florentin is mooi. Bruggen hebben gewoon de spitsenhoogte (3,50). Diepgang is met 1.40 en mogelijk iets meer tot nu toe goed te doen als je maar uit de kant blijft.

Locaboat heeft veel varen maar we hebben er geen last van. Het seizoen is nog niet echt begonnen. Morgen Tonnerre is volgens de havenmeester een mooi en haalbaar doel. 9.30 u. morgen de eerste sluis.

Maandag 18 april

Koude ochtend maar ’t wordt snel lekker weer. Vandaag vlotte sluisbedieningen door aardige mensen. Middagpauze gaat in om 1145….  Meehelpen op een sluis wordt gewaardeerd maar kent z’n grenzen. Ik draaide in afwachting van de komst van de éclusier de deuren alvast dicht en dat was goed, maar van zijn collega mocht dat weer niet. Zo duurt een vaarochtend ongeveer 2 ½ uur en dat is niet veel, en een vaarmiddag kan 6 uur duren. Ons aanpassen helpt. We hebben de indruk dat ze het fijn vinden dat we er varen. Vanwege de planten, en mogelijk ook wegens de grote investeringen tbv opknappingen van sluizen en oevers.

Ja en dan komt het: een aantal panden tussen Flogny-la-Chapelle en Tonnere zijn bewoond door waterplanten. Dat is schrikken. Het vaart niet lekker. Als ik ne voorstel dat het de IJssel is waar ik tegenop vaar kan ik er mee leven… 5-6 km/u met 1000 toeren. ’t Is ook wat ondiep aan de zuiging bij de oevers te zien. Bij één van de sluizen is een speciaal vaartuig bezig de waterplanten op de kant te scheppen. In de sluis raken we de aangroei steeds kwijt door de heftige spoelbeurt.

Het helpt als er iemand voorop zit met een pikhaak om het “gras” bij de steven weg te halen, en om de “gemaaide” opening aan te geven.

Bij Tonnerre is alles weer vrij. Plekje aan de kade. Betaald. Winkels dichtbij. En de prachtige stad!

Dinsdag 19 april

Halve ligdag. Aldi. Fietstochtje door Tonnerre (Oude Hospitaal en de prachtige oude Fosse Dionne=wasplaats in bronwater). En dan aan de oostkant van de Armancon de heuvels in. Pittige klim, dus maar iets ingekort. Eén en al wijngaard: Chablis.

2 Jerrycans  diesel in de tank geloosd. Vaarboom weer wat gemodelleerd.

Om 13 u bij de sluis en zo varen we soms met 3 éclusiers van sluis tot sluis naar Tanlay. 1 pand mat “herbes” maar dat gaat goed. Prachtig heuvellandschap met alle mogelijke lentekleuren. Een enkel huurscheepje. Tanlay kennen we van de verkenning per Traction in 2020. Morgen het kasteel bekijken.

Lange kade voor hotelschepen. Wij nemen de kade aan de westkant. Die is wat ondiep maar ‘t kan wel. Vrede met de vissers gehouden. Hier geen water noch stroom maar ws gratis. En dat is ook fijn.

Afspraak: morgen om 13 u bij de sluis. We komen er wel.

Woensdag 20 april

Mooi kasteel. Mooie tuin. De moeite waard. Vooral kasteel + dorp is de moeite waard. En een goeie bakker, dus taartjes. Om 13 u. in de sluis. En ja, een sluismens. Dus verder. Dan begint ’t te haperen als we een huurbootje voorbijvaren.

Dat wordt uiteindelijk samen met ons tot konvooi gemaakt. Wij dus voorin de sluis in de heftigheid. Belgen uit de Voerstreek maar daar komen ze zelf voor uit.

Nieuwe sluistechniek ontwikkeld met 3 touwtjes. Het sluisteam van vandaag kon ons niet bekoren: weinig communicatie met ons en teveel met elkaar. Inefficiënt. 

Plantenpanden maar toch komen we in de “haven” van Ancy-le-Franc. Prima kade met stroom en water. Niemand komt om geld vragen. Kastelen aan beide kanten.. Mooi, en water dat diep genoeg is.

Donderdag 21 april

Op de fiets met karretje en 2 jerrycans naar de supermarché en weer terug. Boodschappen en 45 l diesel rijker.

Weer op de fiets voor tourtje dorp en bezoek aan kasteel en marktje.

Het kasteel is extravagant gladjes en rijk. De markt is lekker. Dus groenten kaasjes paté lapin en boudin blanc en weer aan boord.

En een vlotte start in de sluis met de vnf. Even overleg waarheen en een wijs besluit om niet in Cry maar in Ravières te gaan liggen.

Vandaag vier sluizen. Veel werk voor de éclusiers en wij helpen mee. Bij de hoge sluisdeur een brei van 1 meter dik van waterplanten door maaien en varende hotelspitsen. Voor 2 scheepjes hebben ze nu 12 vrachtwagentjes waterplanten afgevoerd met kwakende kikkers en heeeel veeeel planten.

Wij helpen, ook met limonade. Bij het uitvaren de waterplantenmuur door en dan gaat t weer prima. Dat een paar keer en zo komen we in Ravières. Lege haven terwijl het de basis is van de hotelspitsen. En ’t zou €20 per nacht kosten, maar wij zijn het enige schip op een vaste ligger na die net niet dakloos is.

Hannie de Joppie-wandel en ik te water omdat stuurboord nu vrij is voor inspectie. 20 min. zwemmen levert op dat de koelbuizen helemaal beplant waren en daarna niet meer. Boegschroef vrij. Schroef ook vrijwel. Daarna was ik wat koud en wit zo hier en daar. Goede actie en gezellig herstel met warmte-uitwisseling tussen Hannie en mij; Hannie in zomer- en ik in winterkleren. Er liggen nog wat graspanden voor ons en zo is t goed. Prachtige omgeving. Hier komen we voor, zelfs voor wat avontuur.

Van de Yonne naar het Canal de Bourgogne 13 t/m 16 april

Woensdag 13 april

Vroeg weg. Stroom 2 km/u tegen op de Yonne. Enige beroepsvaart te zien op de ais. Die blijft handig.
Sluizen met schuine wanden. Dat is even wennen en afstemmen. We worden uiteindelijk samen met een andere plaisance geschut want dat is het voorschrift: samenvoegen als dat kan.
Iets te nonchalant de binnenbocht genomen en dan muurvast op een zandbank, 30 met uit de oever. Niets helpt. Contact met de VNF: we hebben geen sleper. Wachten op iemand die u eraf trekt. En dat duurt 2 uur… De Exelmans, Franse binnenvaarders, 86 m lang. We hadden het voorbereid: Hannie in de kano met de sleeplijn aan een keesje.
Bij hen aan de achter/zijbolder. Ik stevig achteruit zodra de lijn strak staat. En ja, zo schuiven we de bank af. Dank dank!!!!
De Yonne is dus verraderlijk. De kaarten geven niet alle en mogelijk oude info. In het midden varen lijkt de beste optie.
En zo komen we uiteindelijk veilig in Pont sur Yonne. Mooi ponton. Beetje dood plaatsje.

Donderdag 14 april

Fris maar mooi. 8.40 u. weg. Lege ais. Mooi land met heuvels en doorkijken.
We varen onder een eeuwenoud viaduct door dat drinkwater naar Parijs brengt.
In Sens vastgemaakt voor boodschappen en kijken. Ruime drijfsteiger aan R oever. Mooie kathedraal enzo. Goede sfeer. Op loopafstand 45 l diesel getankt. En toch verder.
Met nog wat schrik van gisteren in de buik veilig gevaren en vastgemaakt aan de kade in Villeneuve-sur-Yonne. Een paar andere schepen waaronder een tjalk in Engelse handen. Leuk gesprek.
We blijven hier morgen een dagje.
Niemand kan ons tot nu toe iets vertellen over de kanalen voor ons. Allemaal oude info.
Genieten van de mooie brede, wat verraderlijke, rivier. Zo kan het leven zijn….

Vrijdag 15 april

Ochtendfris. Banden gehard en de heuvels in op de fiets. Prachtig. Beetje klimmen maar dat wordt beloond met dorpjes, valleien, weggetjes en soms onverwacht een stukje grasweg.
Heerlijk dejeuner in het restaurant bij de brug.
En omdat ’t Goede Vrijdag is een mooie uitvoering van de Mattheus Passion beluisterd terwijl de zon brandt.
De Yonne blijft onder ons doorstromen met wat schuim en soms plastic. Een Engels/Frans snijpakket ligt voor ons. Gezellig contact.

zaterdag 16 april

Nog even voor het vertrek bij La Poste de gratis wifi gebruikt voor updates en downloads. Trossen los en gean!
Steeds vlot en vriendelijk geschut. Rechte kademuren dan wel ponton.
Opgelet gevaren om niet op onder waterobstakels te varen.
Geen goede aanlegplekken in Jogny dus maar door. Een goed kade bij een silo gebruikt voor de middagpauze van de VNF en het Joppie-wandeltje.
Daarna verder naar ons spannende doel: het Canal de Bourgogne. De sluiswachter is gebeld maar we zien er niks van. Geen lichten. Dichte deuren. Geen wachtplek. En krek als we weg willen varen zie ik zo’n blauwe polo aan een kastje.. Deuren open en haak voor de touwtjes omlaag. 5 m omhoog en geen lage verzetbolders noch glijstangen.
Bovengekomen in Migennes contact gemaakt met de weekend/werkstudent/sluisbediende. Hij weet niks van het kanaal. Vriendelijk, maar we krijgen geen antwoorden op onze klemmende vragen: Kunnen we naar de Saône? Hoe is ’t met de waterplanten?
Na de sluis wat boodschappen. Geen plek om te blijven met groot rangeerterrein aan de ene en locaboat en asfalt aan de andere kant.
Hij komt naar de volgende sluis.
Die staat klaar. Ik vaar erin maar vergeet dat t smaller is dan de laatste tijd en zie de onder de brug verborgen engte te laat. Bandje eraf gevaren. Dat pikken we weer op.
En dan wachten. En na 20 min. verder. Saai recht kanaal. Werkzaamheden aan de oever. Ook de sluistechniek wordt vernieuwd. Er wordt dus hier geïnvesteerd!
De eerstvolgende ligplaats is ‘in behandeling” door werkschepen dus verder.
De volgende sluis. Staat open maar er is niemand om ons te helpen. (wel politie/sapeurs-pompiers/arrestatieteam, havenmeester Briënon en de oppervrouw van de sluiswachters). Een deel voor ons en een ander voor een zwemmende dwaas.
Wij belanden aan de kade in Briënnon. Prima.
Het wordt steeds duidelijker dat het Canal de Bourgogne varen naar de Saône een avontuur wordt.
We zien hoever we gaan komen.

8 t/m 12 april via de Seine naar de Yonne

Vrijdag 8 april

Regendag. Vlot de sluis door die in een kloof ligt. Op de AIS zien we andere schepen maar zonder ontmoetingskans, hoewel, toch: een werkschip Dat gaat goed.
Boomstammen en takken in het water dus oppassen. Dat kunnen we.
Zo komen we via een goed maar wat saai kanaal in een voorstad van Parijs: Neuilly-sur-Marne. Boven de sluis met toestemming vastgemaakt. Regen.
We voeren Esbly voorbij. De Het tunneltje van Chalifert was een makkie: verlicht en helemaal voor ons.
Lagny werkt aan aanlegplekken maar nu biedt het ons niets. Ook Vaires varen we voorbij, en Chelles. Deze dag was niet de mooiste. Rustig. Goed vaarbaar.

Zaterdag 9 april

Motregen maar toch met de fiets 85 l. diesel gehaald voor € 1,85/l.
Water getankt in de sluis. En verder. Veel roeiers en die vinden dat het water van hen is…. We komen eruit. En zo komen we via mooie stedelijke oevers en eilanden bij de tunnel van St. Maur. Via de marifoon vlot het licht op groen. Breed, verlicht.
En daarna het hoekje om naar de sluis, waarna nog een stukje Marne volgt, en dan al vlot de kop van de Marne bij Alfortville met het misplaatste Chinese bolwerk op de kop.
Daarvoor steeds meer woonschepen, waarvan sommige bekend (Zebulon en Zwerver). Ook duidelijk dat men hier geen liggers wil: elke plek waar je vast zou willen maken is zorgvuldig van de wal afgeschermd met hekken, ook de wachtsteigers….
Kop vóór richting het zuiden. Grote sluizen die op de marifoon reageren. Grotere scheepvaart. Dus dubbel rood en dubbel groen…..
We varen via Choisi-le-Roi, Villeneuve, Ris-Orangis en Corbeil-Essonnes door tot we een mooie plek zien aan de wachtkade voor sluis 5.
Hondjeplek. Rust. De stad uit. En heerlijk zonnig weer!

Zondag 10 en maandag 11 april

Mist. Er was nachtvorst. Rijp op het dek. Drukke scheepvaart met radar. Tegen 10 u. breekt de zon door en wij dan ook.
Nu het mooiste deel van de Seine-Amont. Oude en nieuwe prachtige villa’s. Brede Seine en heuvelende oevers.
Melun voorbij en naar Samois-sur-Seine. Er is plek in ons paradijs van 9 jaar geleden.
Walstroom en water. € 14 per nacht. Redelijk. Zondagpubliek op de kade. Gezellig. Gemoedelijk.
Twee nachten. Superette en een boulanger voor wat boodschappen. Prettig contact met Olivier Fainsilver van de prachtig onderhouden spits Ituri die daar ook ligt.
Kleine klusjes want mooi weer. En de walstroom brengt mijn lader weer in de “float”-stand. Dat is fijn!
Morgen naar de kop van de Yonne!

Dinsdag 12 april

Lentefris spiegelglad. Watertank volgetankt na het douchen. Montant naar St Mammès. Daar waren we 9 jaar geleden ook maar nu gaan we bakboord uit, de Seine volgen.
Ook hier nog de winterslaap. Ruimte aan de kade en in de “jachthaven”.
De bunkerplek is er ook nog. Veeel duurder dan aan de pomp.
Veel schepen die naar beneden komen, meestal zand.
De omgeving wordt vlakker en minder paleizige huizen.
Uiteindelijk na 2 sluizen en 3 uur varen Montererau-fault-Yonne. Een vrij ponton. Er is nog geen pleziervaart. Wel zagen we vandaag de prachtige “Hoop op Zegen” uit Gouda liggen. Op reis op verkocht?
Ik ga diesel scoren. Dat lukt ook nu maar ik moet er meer voor fietsen want de info die ik had klopte niet zo…. De prijs daalt: € 1,79 / l. 40 l. meegenomen en 20 in de tank gedaan.
De motor doet zijn werk zonder mopperen en zonder olieverbruik. Filters blijven er schoon uitzien. Koelwater op peil. Bilge minimaal water/vet.
Daarna Montereau in. Valt wat tegen. Provinciaal plaatsje in wat verval.
Morgen verder.


2 t/m 7 april

Zaterdag 2 april

We bellen en de sluiswachter is er binnen 20 min. Vlot geschut.
Een stukje Marne en dan weer een kanaaldeel naar sluis Cumières 1. Daar krijgen we onze afstandsbediening. Hannie blij. Verder naar Damery. Leeg ponton. Stroom en water. Met de navelstreng komt de laadmodus weer in “float” en dat is vertrouwenwekkend.
We maken een wandeling van 12 km hoog langs en door de wijngaarden en na de afdaling bij Cumières langs de Marne terug.
Kerkje bekeken en bezongen en boodschappen hadden we al gedaan.

Zondag 3 april

Dek glad van de nachtvorst. Watertank gevuld na een lekkere lange douche…..
Accu-info wekt vertrouwen.
Strak-blauwe lucht met frisse wind. Prachtige en goed vaarbare rivier.
Dormans. Leeg ponton. Nog geen stroom maar dat hebben we nu weer zelf. Wel diesel voor € 1,81 ( 18 ct subsidie) dus 3 keer gefietst en binnen een uur 135 liter in de tank erbij. Helemaal vol. We draaien met generator en kachel ongeveer 5 l/u.
Een Zwitsers snijpakket vaart hard voorbij. Wij hebben de tijd. Passagieren en morgen verder.
Excursie naar het kasteel en het monumentale bouwwerk voor La Grande Guèrre.

Maandag 4 april

Na de boodschappen á pied avec les sac-á-dos geheel voorzien in volle zon met rijp op ’t dek aval.
Vlot. 1 km/u stroom mee.
Even een hondenwandeltje en een kerkrondje in Mezy-Moulin, (mooie kade) en dan weer verder. Naar Chateau Thierry. Het vlot gedeeld met het Zwitserse snijpakket.. Stadje bewandeld. Burcht beklommen. Mooi en deels indrukwekkend maar Het Seizoen moet nog komen dus de valkenier en de middeleeuwse dingen doen ’t nog niet. Toch mooi.
We willen meer varen dan liggen en zo zijn we rond 16 u. bij de wachtkade van sluis 8: Azy.
Een uit de crue gesleepte kruiser op de kant en wat werkmateriaal, en verder heerlijk rustig.
De Marne stroomt niet hard. De wind is sterker. Geen nachtvorst meer. Wel regen….

Dinsdag 5 april

We vertrekken rond 0830 AIS aan en we zien onze achterliggende Zwitser aankomen. Dat heeft een invloed die we niet willen. Alsmaar proberen we voor hem te schutten en een plekje te zoeken. We laten ons varen en dat moet niet. Vrij varen. Diverse aanlegplekjes die we dachten zijn niet geschikt. La Ferté-sous-Jouarre is opgeheven voor nu. En zo wordt het de wachtkade in St Jean les Deux Jumeaux. Het mooie ponton daar is (nog) niet in bedrijf. Prima. Zwitserland gaat voor bij. Vrijheid zit ook in je hoofd.

Woensdag 6 april

Na het ontbijt eerst maar es wandelen. Na 6 km terug, en genoten van de belvedère’s.
Een Franse kruiser voorbij zien varen. Als we aan boord zijn ligt die in de sluis. Licht nog groen. We zijn er klaar voor. Hij de watertank gevuld.
Na de schutting rust en eigen reis. Veel bomen langszij, lentegroen. Eilanden, vissersplekjes langs “grindgaten”.
Oplettend varen wegens de eilandjes boven en onder water.
Het koffiezetapparaat zet de accumonitor weer op low-battery. Toch iets nog niet goed…..
Als we vastmaken in Meaux ga ik op zoek bij de tractiebank. De laatste cel waar de massa op zit lijkt t niet te doen. Cel kapot? Net nieuw!!
Overleg met Hans Venema (Dank!!!) geeft me moed om verder te onderzoeken. Het lijkt een slecht-contact-makende bout te zijn. Hersteld en de generator zijn werk laten doen. En nu afwachten…. Ik wordt wel moe van die dingen….
En dan Meaux in. Mooi.
Vaarwater: de Marne is prachtig! Een van de weinige bevaarbare rivieren in Frankrijk. In de lente kun je nog door de bomen heen kijken. Als er blad aan zit wordt het wel een beetje tunnelig. Nauwelijks beroepsvaart. AIS helpt met schut- en passeerbeleid.

Donderdag 7 april

We blijven een dag liggen. We zijn moe, van wandelen (meer dan 13000 stappen), motorgeluid en klussen.
Varen moet, maar hoeft niet elke dag. Het plekje leent zich ervoor: alle onze bekende Groningers en Arnhemmers liggen hier altijd bij de drinkwaterfabriek.
De accu-gegevens lijken zich goed te houden.
Hannie verdiept zich en verliest zich in de Brie de Meaux, en ik befiets de hellingen die leiden naar het museum over La Grande Guèrre. Mooi, maar niet de top.
Als ik thuis ben nog steeds bijna 26 V op de monitor.
Geen schip gezien noch te zien op de ais….
Morgen verder.