Blog

Vrijdag 22 april

Na een loopje naar de bakker en terug met 2 croissants en een baguette 4 ceréales op weg naar de eerste sluis.

’t Gaat vlot vandaag. Privé-eclusier. De sluis staat steeds klaar. Zo hier en daar een pand (“bief” ) met planten en dat vraagt om voorzichtig varen, planten van de boeg duwen en de hekgolf in de gaten houden (ondiepten).

Zo zijn we op km 96 bij Buffon op een prachtig plekje met bolders. Maar ja, we willen verder…. Dus na het arrêt de midi de draad weer opgepakt. We varen Montbard door want we hebben liever villages en groen. De sluisman belt en vindt een mooi plekje voor ons vlak onder sluis 51, Courcelles. Weids uitzicht, kasteeltje en fietsbare aftand van de Abdij van Fontenay die we morgen willen bezoeken. Vele vissers gepasseerd. Er is een wedstrijd. Geen goede match tussen varen en vissen…

Toch even gezwommen en wat gras uit de koelbuizen geplukt. Geen vistuig…

Morgen blijven we liggen. Er komt regen en we zijn wat gaar.

Zaterdag 23 april

 Droog. Om 10 u. bij de abdij. Prachtig! Na boodschappen weer aan boord en even rust. Regenbuien maar ook wandelen. Prachtig hier!

Rond 16 u. komt een sluiswachter zeggen dat we morgen verder kunnen, 1030 u. samen met een huurboot. Zo gaat ’t hier: weinig personeel. We schikken ons en zien wel. Plannen is leuk maar “take the current when it serves”(Shakespeare)….

Zondag 24 april

Regen valt mee tot nu toe. Geen scheepvaart. Ook niet om 1030 u. Wel afvarig, met een sluismens. Ik help 2 huurbootjes mee naar beneden. Ja, u moet nog even wachten en dan neem ik u mee omhoog vandaag.

En ja, dan komt een lokabootje omhoog.

Wij moeten ons hierin schikken en dat is wat slikken, maar we waren wat moe en nu hebben we wat tijd om op te knappen…

Zo schutten en varen we 2 sluizen omhoog. Dan arrêt du midi… Omdat we nergens kunnen aanleggen in een sluis die omlaag staat. Best.

Om 1330 weer verder. Het huurbootje haakt af na 2+2 sluizen en dan kunnen wij verder met “onze” éclusier. Ons doel: Pouillenay. Dat wordt wel 18 u…

Het is een sport en een behendigheid. Iets over 1630 u. liggen we aan de bolders. We denken dat we een mooie tijd gescoord hebben….

Nauwelijks waterplanten gehad. Sommige panden zijn minder gevuld maar voor ons met 1.10 geen probleem. 

Afvarende Zwitsers pakken de touwtjes aan. Ervaring uitwisselen levert geen zorgen op: morgen verder maar eerst even rondfietsen naar Flavigny-sur-Ozerain, dus om 1315 u.

Prima Halte Fluviale. Geen voorzieningen, maar toch. Bolders en diepgang.

Supermarkt gesloten.

Prettig moe. Geen sportschool nodig. De regen valt pas als we het kunnen hebben.

Maandag 25 april

De heuvel op naar Flavigny (pittig)waar we het prachtige maandag-stille stadje bewonderen. Bezoek aan de anijs-snoepjes-fabriek levert naast koffie en warme chocolade een rondleiding op in de “fabriek” . Vriendelijk, gastvrij en leerzaam.

Met een paar doosjes anijs-suikertjes dalen we weer af en we zijn om 13.15 in de sluis.

En daar is de VNF met 2 mensen. Zij en wij hebben er zin in. Donkere wolken, regen, beetje onweer. We doen 8 sluizen per uur. In de spring op de DAF…. Dat scheelt touwtjes en spieren…. En ’t gaat snel. Te zien op mijn facebook-pagina.

Na 20 sluizen en 2 u 45 min. in Marigny. Bolders, water. Geen winkels noch restaurant…

Blije VNFfers die we ondersteunden met thee, limo en koekjes. Morgen vanaf 9 u verder.

Prima traject. Voldoende water; geen plantenbakken en VNF op sterkte. Morgen zo verder. Eerst watertank vullen want dat kan hier.

Dinsdag 26 april

De kraan deed het niet. Er was ook geen bakker. Niks eigenlijk, maar wel rust. En zoals afgesproken de sluismensen 0m 9 u. bij de eerste sluis.

We krijgen hetzelfde team mee als gisteren. Dat wekt. Zo hier en daar is de afstand tussen de sluizen wel iets meer dan een paar honderd meter.

We schenken koffie en limonade.

Prachtige omgeving met vergezichten. We varen hoger dan een deel van de omgeving en we moeten nog 50 m klimmen voor het scheidingspand.

Geen waterplanten noch andere schepen. Weer zo’n 6-7 sluizen per uur.

En zo zijn we rond 11.15 bij onze laatste sluis van vandaag: no 14.

We bedanken ons tweetal met ieder een potje zelfgemaakte jam.

We spreken af dat we morgen naar Pouilly gaan: 0915 u bij sluis 13. Zij melden ons alvast aan voor de tunnel een dag daarna.

We vinden een prima plek bij Pont Royal. Vrachtwagenrestaurant: eenvoudig en prima.

Geen liggeld. Wel evt. water en stroom maar dat komt morgen wel.

Mooie wandeling gemaakt. Heerlijk weer weer.

Woensdag 27 april

Zoals afgesproken liggen we om 9 u. in de sluis. De ons bekende sluiswachter komt ook en zo raken we in het langste pand van het hele kanaal: 10 km.

Daar komen we in een ander “team”. We worden opgewacht, lijken te laat maar harder konden we niet gezien de hekgolf.

Eerst één, daarna mogelijk drie man, en zo gaan we verder. De autoroute-du-soleil komt ernaast maar het blijft prachtig om ons heen. We varen steeds meer boven het land. Groene grazige weiden.

En dan het arrêt-du-midi. We begrijpen dat we om 1330 u. weer verder kunnen maar dat blijkt later een misverstand: 1530 u. en dat is wel lang wachten in een sluiskolk.

Ik begin alvast met de voorbereidingen van het verlagen van onze kruiphoogte in de tunnel morgen: ankerdavit eraf, kompas en andere aanhangsels, en dingetjes in het stuurhuis eraf. En dan maar eens de kapotte hak van de gesneuvelde vaarboom aangepakt. Hannie vertrekt op de fiets om te kijken waar de sluiswachter blijft.

Die komt met een Engels snijpakket omlaag, en om 1530 u. kunnen we verder.

8 sluizen verder en we zijn in Pouilly. Weinig aantrekkelijke haven waarvan het havengebouw verbouwd wordt, dus geen water noch stroom, laat staan de aangekondigde wifi…. Niet erg diep.

Bij navraag lukt het om water te tanken via de schipper van de rondvaartboot.

Dan naar de Super-U, op loopafstand. Voor een ruime week ingeslagen. Er komen voorlopig weinig gelegenheden om iets te kopen.

We mogen morgen om 13 u de tunnel door.

Morgen dus de jerrycans voldieselen en het stuurhuis plat.

We moeten ons on 13 u melden bij sluis 1, om daar het toegangspapier voor de tunnel te krijgen. Merkwaardige bureaucratie maar vooruit…. We zijn op het hoogste punt van deze reis: 390 m. Vanaf morgen een tijd lang omlaag naar het Rhône/Saone-dal, en dat is met schutten veel makkelijker.

Zondag 17 april

Joppie geniet van de muskusratten (waterkonijn) die niet bang zijn. Hannie haalt lekkers bij de bakker. Alleen aan het minimale marktje is te merken dat het Pasen is.

Wij zijn hier klaar. Dus varen. Maar…. We hadden 11 u afgesproken en het is 10 u. Dus wachten bij de eerste sluis. Langzaam komt het contact op gang. Vriendelijk blijven is een belangrijk middel. Ze doen enorm hun best en de stemming is goed. Uiteindelijk varen we naar St. Florentin. Hun middagpauze gebruikt voor plakken van fietsbanden en repareren van een stootbandje terwijl we in een kolk liggen, omhoog, met tuinkabouters om ons heen.. Hannie spot een zwerm rode wauwen. 

Het is hier mooi, en goed vaarbaar als je niet harder vaart dan 6-7 km/u. Veel maar vriendelijke vissers.

Prima plekje in de haven met stroom en water en toeristenbelasting voor € 11. Gezellige gesprekken met de buren. Geruststellende verhalen over de bevaarbaarheid. Moet makkelijk kunnen in 2 weken. 3 Stukkies met plantjes. En een goede relatie opbouwen met de VNF-mensen is belangrijk!

St Florentin is mooi. Bruggen hebben gewoon de spitsenhoogte (3,50). Diepgang is met 1.40 en mogelijk iets meer tot nu toe goed te doen als je maar uit de kant blijft.

Locaboat heeft veel varen maar we hebben er geen last van. Het seizoen is nog niet echt begonnen. Morgen Tonnerre is volgens de havenmeester een mooi en haalbaar doel. 9.30 u. morgen de eerste sluis.

Maandag 18 april

Koude ochtend maar ’t wordt snel lekker weer. Vandaag vlotte sluisbedieningen door aardige mensen. Middagpauze gaat in om 1145….  Meehelpen op een sluis wordt gewaardeerd maar kent z’n grenzen. Ik draaide in afwachting van de komst van de éclusier de deuren alvast dicht en dat was goed, maar van zijn collega mocht dat weer niet. Zo duurt een vaarochtend ongeveer 2 ½ uur en dat is niet veel, en een vaarmiddag kan 6 uur duren. Ons aanpassen helpt. We hebben de indruk dat ze het fijn vinden dat we er varen. Vanwege de planten, en mogelijk ook wegens de grote investeringen tbv opknappingen van sluizen en oevers.

Ja en dan komt het: een aantal panden tussen Flogny-la-Chapelle en Tonnere zijn bewoond door waterplanten. Dat is schrikken. Het vaart niet lekker. Als ik ne voorstel dat het de IJssel is waar ik tegenop vaar kan ik er mee leven… 5-6 km/u met 1000 toeren. ’t Is ook wat ondiep aan de zuiging bij de oevers te zien. Bij één van de sluizen is een speciaal vaartuig bezig de waterplanten op de kant te scheppen. In de sluis raken we de aangroei steeds kwijt door de heftige spoelbeurt.

Het helpt als er iemand voorop zit met een pikhaak om het “gras” bij de steven weg te halen, en om de “gemaaide” opening aan te geven.

Bij Tonnerre is alles weer vrij. Plekje aan de kade. Betaald. Winkels dichtbij. En de prachtige stad!

Dinsdag 19 april

Halve ligdag. Aldi. Fietstochtje door Tonnerre (Oude Hospitaal en de prachtige oude Fosse Dionne=wasplaats in bronwater). En dan aan de oostkant van de Armancon de heuvels in. Pittige klim, dus maar iets ingekort. Eén en al wijngaard: Chablis.

2 Jerrycans  diesel in de tank geloosd. Vaarboom weer wat gemodelleerd.

Om 13 u bij de sluis en zo varen we soms met 3 éclusiers van sluis tot sluis naar Tanlay. 1 pand mat “herbes” maar dat gaat goed. Prachtig heuvellandschap met alle mogelijke lentekleuren. Een enkel huurscheepje. Tanlay kennen we van de verkenning per Traction in 2020. Morgen het kasteel bekijken.

Lange kade voor hotelschepen. Wij nemen de kade aan de westkant. Die is wat ondiep maar ‘t kan wel. Vrede met de vissers gehouden. Hier geen water noch stroom maar ws gratis. En dat is ook fijn.

Afspraak: morgen om 13 u bij de sluis. We komen er wel.

Woensdag 20 april

Mooi kasteel. Mooie tuin. De moeite waard. Vooral kasteel + dorp is de moeite waard. En een goeie bakker, dus taartjes. Om 13 u. in de sluis. En ja, een sluismens. Dus verder. Dan begint ’t te haperen als we een huurbootje voorbijvaren.

Dat wordt uiteindelijk samen met ons tot konvooi gemaakt. Wij dus voorin de sluis in de heftigheid. Belgen uit de Voerstreek maar daar komen ze zelf voor uit.

Nieuwe sluistechniek ontwikkeld met 3 touwtjes. Het sluisteam van vandaag kon ons niet bekoren: weinig communicatie met ons en teveel met elkaar. Inefficiënt. 

Plantenpanden maar toch komen we in de “haven” van Ancy-le-Franc. Prima kade met stroom en water. Niemand komt om geld vragen. Kastelen aan beide kanten.. Mooi, en water dat diep genoeg is.

Donderdag 21 april

Op de fiets met karretje en 2 jerrycans naar de supermarché en weer terug. Boodschappen en 45 l diesel rijker.

Weer op de fiets voor tourtje dorp en bezoek aan kasteel en marktje.

Het kasteel is extravagant gladjes en rijk. De markt is lekker. Dus groenten kaasjes paté lapin en boudin blanc en weer aan boord.

En een vlotte start in de sluis met de vnf. Even overleg waarheen en een wijs besluit om niet in Cry maar in Ravières te gaan liggen.

Vandaag vier sluizen. Veel werk voor de éclusiers en wij helpen mee. Bij de hoge sluisdeur een brei van 1 meter dik van waterplanten door maaien en varende hotelspitsen. Voor 2 scheepjes hebben ze nu 12 vrachtwagentjes waterplanten afgevoerd met kwakende kikkers en heeeel veeeel planten.

Wij helpen, ook met limonade. Bij het uitvaren de waterplantenmuur door en dan gaat t weer prima. Dat een paar keer en zo komen we in Ravières. Lege haven terwijl het de basis is van de hotelspitsen. En ’t zou €20 per nacht kosten, maar wij zijn het enige schip op een vaste ligger na die net niet dakloos is.

Hannie de Joppie-wandel en ik te water omdat stuurboord nu vrij is voor inspectie. 20 min. zwemmen levert op dat de koelbuizen helemaal beplant waren en daarna niet meer. Boegschroef vrij. Schroef ook vrijwel. Daarna was ik wat koud en wit zo hier en daar. Goede actie en gezellig herstel met warmte-uitwisseling tussen Hannie en mij; Hannie in zomer- en ik in winterkleren. Er liggen nog wat graspanden voor ons en zo is t goed. Prachtige omgeving. Hier komen we voor, zelfs voor wat avontuur.

Woensdag 13 april

Vroeg weg. Stroom 2 km/u tegen op de Yonne. Enige beroepsvaart te zien op de ais. Die blijft handig.
Sluizen met schuine wanden. Dat is even wennen en afstemmen. We worden uiteindelijk samen met een andere plaisance geschut want dat is het voorschrift: samenvoegen als dat kan.
Iets te nonchalant de binnenbocht genomen en dan muurvast op een zandbank, 30 met uit de oever. Niets helpt. Contact met de VNF: we hebben geen sleper. Wachten op iemand die u eraf trekt. En dat duurt 2 uur… De Exelmans, Franse binnenvaarders, 86 m lang. We hadden het voorbereid: Hannie in de kano met de sleeplijn aan een keesje.
Bij hen aan de achter/zijbolder. Ik stevig achteruit zodra de lijn strak staat. En ja, zo schuiven we de bank af. Dank dank!!!!
De Yonne is dus verraderlijk. De kaarten geven niet alle en mogelijk oude info. In het midden varen lijkt de beste optie.
En zo komen we uiteindelijk veilig in Pont sur Yonne. Mooi ponton. Beetje dood plaatsje.

Donderdag 14 april

Fris maar mooi. 8.40 u. weg. Lege ais. Mooi land met heuvels en doorkijken.
We varen onder een eeuwenoud viaduct door dat drinkwater naar Parijs brengt.
In Sens vastgemaakt voor boodschappen en kijken. Ruime drijfsteiger aan R oever. Mooie kathedraal enzo. Goede sfeer. Op loopafstand 45 l diesel getankt. En toch verder.
Met nog wat schrik van gisteren in de buik veilig gevaren en vastgemaakt aan de kade in Villeneuve-sur-Yonne. Een paar andere schepen waaronder een tjalk in Engelse handen. Leuk gesprek.
We blijven hier morgen een dagje.
Niemand kan ons tot nu toe iets vertellen over de kanalen voor ons. Allemaal oude info.
Genieten van de mooie brede, wat verraderlijke, rivier. Zo kan het leven zijn….

Vrijdag 15 april

Ochtendfris. Banden gehard en de heuvels in op de fiets. Prachtig. Beetje klimmen maar dat wordt beloond met dorpjes, valleien, weggetjes en soms onverwacht een stukje grasweg.
Heerlijk dejeuner in het restaurant bij de brug.
En omdat ’t Goede Vrijdag is een mooie uitvoering van de Mattheus Passion beluisterd terwijl de zon brandt.
De Yonne blijft onder ons doorstromen met wat schuim en soms plastic. Een Engels/Frans snijpakket ligt voor ons. Gezellig contact.

zaterdag 16 april

Nog even voor het vertrek bij La Poste de gratis wifi gebruikt voor updates en downloads. Trossen los en gean!
Steeds vlot en vriendelijk geschut. Rechte kademuren dan wel ponton.
Opgelet gevaren om niet op onder waterobstakels te varen.
Geen goede aanlegplekken in Jogny dus maar door. Een goed kade bij een silo gebruikt voor de middagpauze van de VNF en het Joppie-wandeltje.
Daarna verder naar ons spannende doel: het Canal de Bourgogne. De sluiswachter is gebeld maar we zien er niks van. Geen lichten. Dichte deuren. Geen wachtplek. En krek als we weg willen varen zie ik zo’n blauwe polo aan een kastje.. Deuren open en haak voor de touwtjes omlaag. 5 m omhoog en geen lage verzetbolders noch glijstangen.
Bovengekomen in Migennes contact gemaakt met de weekend/werkstudent/sluisbediende. Hij weet niks van het kanaal. Vriendelijk, maar we krijgen geen antwoorden op onze klemmende vragen: Kunnen we naar de Saône? Hoe is ’t met de waterplanten?
Na de sluis wat boodschappen. Geen plek om te blijven met groot rangeerterrein aan de ene en locaboat en asfalt aan de andere kant.
Hij komt naar de volgende sluis.
Die staat klaar. Ik vaar erin maar vergeet dat t smaller is dan de laatste tijd en zie de onder de brug verborgen engte te laat. Bandje eraf gevaren. Dat pikken we weer op.
En dan wachten. En na 20 min. verder. Saai recht kanaal. Werkzaamheden aan de oever. Ook de sluistechniek wordt vernieuwd. Er wordt dus hier geïnvesteerd!
De eerstvolgende ligplaats is ‘in behandeling” door werkschepen dus verder.
De volgende sluis. Staat open maar er is niemand om ons te helpen. (wel politie/sapeurs-pompiers/arrestatieteam, havenmeester Briënon en de oppervrouw van de sluiswachters). Een deel voor ons en een ander voor een zwemmende dwaas.
Wij belanden aan de kade in Briënnon. Prima.
Het wordt steeds duidelijker dat het Canal de Bourgogne varen naar de Saône een avontuur wordt.
We zien hoever we gaan komen.

Vrijdag 8 april

Regendag. Vlot de sluis door die in een kloof ligt. Op de AIS zien we andere schepen maar zonder ontmoetingskans, hoewel, toch: een werkschip Dat gaat goed.
Boomstammen en takken in het water dus oppassen. Dat kunnen we.
Zo komen we via een goed maar wat saai kanaal in een voorstad van Parijs: Neuilly-sur-Marne. Boven de sluis met toestemming vastgemaakt. Regen.
We voeren Esbly voorbij. De Het tunneltje van Chalifert was een makkie: verlicht en helemaal voor ons.
Lagny werkt aan aanlegplekken maar nu biedt het ons niets. Ook Vaires varen we voorbij, en Chelles. Deze dag was niet de mooiste. Rustig. Goed vaarbaar.

Zaterdag 9 april

Motregen maar toch met de fiets 85 l. diesel gehaald voor € 1,85/l.
Water getankt in de sluis. En verder. Veel roeiers en die vinden dat het water van hen is…. We komen eruit. En zo komen we via mooie stedelijke oevers en eilanden bij de tunnel van St. Maur. Via de marifoon vlot het licht op groen. Breed, verlicht.
En daarna het hoekje om naar de sluis, waarna nog een stukje Marne volgt, en dan al vlot de kop van de Marne bij Alfortville met het misplaatste Chinese bolwerk op de kop.
Daarvoor steeds meer woonschepen, waarvan sommige bekend (Zebulon en Zwerver). Ook duidelijk dat men hier geen liggers wil: elke plek waar je vast zou willen maken is zorgvuldig van de wal afgeschermd met hekken, ook de wachtsteigers….
Kop vóór richting het zuiden. Grote sluizen die op de marifoon reageren. Grotere scheepvaart. Dus dubbel rood en dubbel groen…..
We varen via Choisi-le-Roi, Villeneuve, Ris-Orangis en Corbeil-Essonnes door tot we een mooie plek zien aan de wachtkade voor sluis 5.
Hondjeplek. Rust. De stad uit. En heerlijk zonnig weer!

Zondag 10 en maandag 11 april

Mist. Er was nachtvorst. Rijp op het dek. Drukke scheepvaart met radar. Tegen 10 u. breekt de zon door en wij dan ook.
Nu het mooiste deel van de Seine-Amont. Oude en nieuwe prachtige villa’s. Brede Seine en heuvelende oevers.
Melun voorbij en naar Samois-sur-Seine. Er is plek in ons paradijs van 9 jaar geleden.
Walstroom en water. € 14 per nacht. Redelijk. Zondagpubliek op de kade. Gezellig. Gemoedelijk.
Twee nachten. Superette en een boulanger voor wat boodschappen. Prettig contact met Olivier Fainsilver van de prachtig onderhouden spits Ituri die daar ook ligt.
Kleine klusjes want mooi weer. En de walstroom brengt mijn lader weer in de “float”-stand. Dat is fijn!
Morgen naar de kop van de Yonne!

Dinsdag 12 april

Lentefris spiegelglad. Watertank volgetankt na het douchen. Montant naar St Mammès. Daar waren we 9 jaar geleden ook maar nu gaan we bakboord uit, de Seine volgen.
Ook hier nog de winterslaap. Ruimte aan de kade en in de “jachthaven”.
De bunkerplek is er ook nog. Veeel duurder dan aan de pomp.
Veel schepen die naar beneden komen, meestal zand.
De omgeving wordt vlakker en minder paleizige huizen.
Uiteindelijk na 2 sluizen en 3 uur varen Montererau-fault-Yonne. Een vrij ponton. Er is nog geen pleziervaart. Wel zagen we vandaag de prachtige “Hoop op Zegen” uit Gouda liggen. Op reis op verkocht?
Ik ga diesel scoren. Dat lukt ook nu maar ik moet er meer voor fietsen want de info die ik had klopte niet zo…. De prijs daalt: € 1,79 / l. 40 l. meegenomen en 20 in de tank gedaan.
De motor doet zijn werk zonder mopperen en zonder olieverbruik. Filters blijven er schoon uitzien. Koelwater op peil. Bilge minimaal water/vet.
Daarna Montereau in. Valt wat tegen. Provinciaal plaatsje in wat verval.
Morgen verder.

Zaterdag 2 april

We bellen en de sluiswachter is er binnen 20 min. Vlot geschut.
Een stukje Marne en dan weer een kanaaldeel naar sluis Cumières 1. Daar krijgen we onze afstandsbediening. Hannie blij. Verder naar Damery. Leeg ponton. Stroom en water. Met de navelstreng komt de laadmodus weer in “float” en dat is vertrouwenwekkend.
We maken een wandeling van 12 km hoog langs en door de wijngaarden en na de afdaling bij Cumières langs de Marne terug.
Kerkje bekeken en bezongen en boodschappen hadden we al gedaan.

Zondag 3 april

Dek glad van de nachtvorst. Watertank gevuld na een lekkere lange douche…..
Accu-info wekt vertrouwen.
Strak-blauwe lucht met frisse wind. Prachtige en goed vaarbare rivier.
Dormans. Leeg ponton. Nog geen stroom maar dat hebben we nu weer zelf. Wel diesel voor € 1,81 ( 18 ct subsidie) dus 3 keer gefietst en binnen een uur 135 liter in de tank erbij. Helemaal vol. We draaien met generator en kachel ongeveer 5 l/u.
Een Zwitsers snijpakket vaart hard voorbij. Wij hebben de tijd. Passagieren en morgen verder.
Excursie naar het kasteel en het monumentale bouwwerk voor La Grande Guèrre.

Maandag 4 april

Na de boodschappen á pied avec les sac-á-dos geheel voorzien in volle zon met rijp op ’t dek aval.
Vlot. 1 km/u stroom mee.
Even een hondenwandeltje en een kerkrondje in Mezy-Moulin, (mooie kade) en dan weer verder. Naar Chateau Thierry. Het vlot gedeeld met het Zwitserse snijpakket.. Stadje bewandeld. Burcht beklommen. Mooi en deels indrukwekkend maar Het Seizoen moet nog komen dus de valkenier en de middeleeuwse dingen doen ’t nog niet. Toch mooi.
We willen meer varen dan liggen en zo zijn we rond 16 u. bij de wachtkade van sluis 8: Azy.
Een uit de crue gesleepte kruiser op de kant en wat werkmateriaal, en verder heerlijk rustig.
De Marne stroomt niet hard. De wind is sterker. Geen nachtvorst meer. Wel regen….

Dinsdag 5 april

We vertrekken rond 0830 AIS aan en we zien onze achterliggende Zwitser aankomen. Dat heeft een invloed die we niet willen. Alsmaar proberen we voor hem te schutten en een plekje te zoeken. We laten ons varen en dat moet niet. Vrij varen. Diverse aanlegplekjes die we dachten zijn niet geschikt. La Ferté-sous-Jouarre is opgeheven voor nu. En zo wordt het de wachtkade in St Jean les Deux Jumeaux. Het mooie ponton daar is (nog) niet in bedrijf. Prima. Zwitserland gaat voor bij. Vrijheid zit ook in je hoofd.

Woensdag 6 april

Na het ontbijt eerst maar es wandelen. Na 6 km terug, en genoten van de belvedère’s.
Een Franse kruiser voorbij zien varen. Als we aan boord zijn ligt die in de sluis. Licht nog groen. We zijn er klaar voor. Hij de watertank gevuld.
Na de schutting rust en eigen reis. Veel bomen langszij, lentegroen. Eilanden, vissersplekjes langs “grindgaten”.
Oplettend varen wegens de eilandjes boven en onder water.
Het koffiezetapparaat zet de accumonitor weer op low-battery. Toch iets nog niet goed…..
Als we vastmaken in Meaux ga ik op zoek bij de tractiebank. De laatste cel waar de massa op zit lijkt t niet te doen. Cel kapot? Net nieuw!!
Overleg met Hans Venema (Dank!!!) geeft me moed om verder te onderzoeken. Het lijkt een slecht-contact-makende bout te zijn. Hersteld en de generator zijn werk laten doen. En nu afwachten…. Ik wordt wel moe van die dingen….
En dan Meaux in. Mooi.
Vaarwater: de Marne is prachtig! Een van de weinige bevaarbare rivieren in Frankrijk. In de lente kun je nog door de bomen heen kijken. Als er blad aan zit wordt het wel een beetje tunnelig. Nauwelijks beroepsvaart. AIS helpt met schut- en passeerbeleid.

Donderdag 7 april

We blijven een dag liggen. We zijn moe, van wandelen (meer dan 13000 stappen), motorgeluid en klussen.
Varen moet, maar hoeft niet elke dag. Het plekje leent zich ervoor: alle onze bekende Groningers en Arnhemmers liggen hier altijd bij de drinkwaterfabriek.
De accu-gegevens lijken zich goed te houden.
Hannie verdiept zich en verliest zich in de Brie de Meaux, en ik befiets de hellingen die leiden naar het museum over La Grande Guèrre. Mooi, maar niet de top.
Als ik thuis ben nog steeds bijna 26 V op de monitor.
Geen schip gezien noch te zien op de ais….
Morgen verder.

Woensdag 30 maart

We liggen goed. Water en stroom. Vooral de havenmeester niet bellen want dat geeft gedonder.Geen scheepvaart en dat kunnen we goed volgen met de AIS want elke spits tot nu toe had die aan.Prettig contact met andere schepelingen.

De wijngaarden verkend. Dan moet je wel wat klimmen met de fiets maar dat is de moeite waard. Boodschappen gedaan. De Intermarché is op makkelijke loopafstand. Daarnaast weer zo’n nécrepole met duizenden graven van gesneuvelden uit La Grande  Guèrre….  Ik moet daar altijd even naartoe.

Donderdag 31 maart

Vroege afvaart. De sluizen staan verkeerd dus een “fausse bassinée” telkens voor ons maar dat gaat vlot. Ruim voor 11 u. bij de tunnel Souterrain de Mont Billy. We worden gezien. Licht op groen en verlichting in de tunnel aan. Stevige koplamp op de boeg helpt toch nog wat. In een half uur erdoorheen.

En dan de sluizentrap omlaag naar Condé. Dat gaat ook weer vlot. Zo zijn we rond 1230 in Condé. We laten een spits voorgaan die we op de AIS zagen. Daarna verder naar Tours-sur-Marne. Mooie kade en plek. Geen planten. Diep genoeg. Vaarbaar allemaal.

We zien de worsteling van de spits in de sluis. Hij komt er niet meer uit omdat het water in het volgende pand te laag is, lager dan hem verteld. Dus moet de ballast voor een groot deel uit het ruim… Blij waren ze niet, de schipper en de schipperse, helemaal toen bij de trage uitvaart de komt de sluisdrempel raakte…… Au!

Vrijdag 1 april. 

Lekker gegeten gisteren in Tours. Ook goede mogelijkheden om de hond uit te laten.

De tractiebatterijen raken niet genoeg geladen. “Low Voltage” op het paneeltje en de 220 wordt gekapt als de waterpomp aanslaat of we iets opwarmen. Victron meter geeft bijna 100% geladen. Meten aan de cellen: 2,11 V per cel. Bij draaien motor of generator wel 29 V. Nadenken en bellen met Hans Venema, Arnhem, leiden tot de conclusie dat de accu’s onvoldoende laden terwijl de Victron in orde is. Vloeistoffen per accu ok.  Spanning per cel allemaal gelijk, 2,11 V (te laag voor nieuwe cellen). De pluspoolkabel is beweegbaar. Dus alle polen aangedraaid en dat lijkt te helpen. Info geeft 100 % geladen terwijl het laden via de gen in bulk en absorption plaatsvindt…. Toch meet ik geleidelijk aan een stijgende spanning per cel. We gaan zien of het opgelost is.

Via een 50 cm verlaagd “bief” varen we van Tours-s-M verder. Via een draaibrug in Bisseuil komen we bij dubbel rood in Dizy, sluis 15. Die wordt voor ons opengedraaid maar we blijven even liggen omdat het hier mooi is en dat mag van de VNF-mevrouw die speciaal voor ons gekomen was…. Morgen bellen als we verder willen. 

Afgezien van laag staand pand prima te varen. Geen waterplanten. Oeverloze wijngaarden om ons heen.

Epernay laten we links (aan bakboord) liggen. Rust. Morgen een plek met walstroom zoeken om ook de sneeuwbuien voorbij te laten gaan.

Dinsdag 29 maart

We geloven het eigenlijk niet maar er varen schepen langs onze slaapkamer…..

Ja, dus spitsen in de vaart.

Twee ervan blijken richting Rethel te gaan (verder mogen ze niet) en één richting Reims. Een uur voor ons. Dat is jammer maar zo is het leven. De sluizen staan dus omhoog als wij eraan komen ruim een uur later. En toch gaat het vlot: draaistangen, tijdmeting etc. Het is zinloos om harder te varen.

Blauw-groen, dood(? )water. Er drijft een dode jonge zwaan… En toch zijn er altijd vissers, met steeds langere hengels, bijna tot de overkant…

Lege kade in Loivre, en ook in la Verrerie, de “places to be”.

Alles werkt. Wij houden onze voorliggende spits in het oog met de AIS.

Zo wordt het duidelijk dat we in Reims beter even een uur kunnen lanterfanten. Dus mooi plekje gevonden vlakbij de eerste sluis, en de heuvel op naar de mooiste Romaanse Basiliek (St Remy) die ik ken.

Terug en verder. Veel vissers en weinig aantrekkelijke aanleg-/overnachtingsplekken. Dus volgens plan naar Sillery. En daar krap ingeparkeerd hoewel er verderop veel meer kade was, maar toch.

Jachthaven in winterslaap. Overwinteraars, welkomst comité, gratis stroom en water tot half april.

Maandag 28 maart

Mist, maar de blauwe lucht is al zichtbaar. Dus al voor 9 u. trossen los, afduwen naar de vaargeul vanwege planten en modder, en gang erin.

We zien opnieuw de otter dan wel bisamrat. Mooi.

Voor de sluizen steeds een brei van losgeschroefde waterplanten en rode elzenkatjes. No problem. Alles blijft werken.

We zien mooie ligplaatsen, voor de toekomst?

Het is mooi, maar wel een tunnel door de Noord-Franse grote akkers. Veel silo’s met kades. Zouden de spitsen deze markt blijven houden?

Vandaag eindelijk een spits tegengekomen. Hij had de AIS aan en wij ook. Dat helpt. Vriendelijk gezwaai.

Telefonisch contact met de sluis bij Berry-au-Bac. Ja we kunnen water innemen en het is duidelijk dat we naar Reims willen. Dus staat de sluis open en staan ze al klaar met de dikke slang. Wat een service!

Prettig bijgepraat en met een volle tank achteruit de sluis weer uit. Er is geen scheepvaart, helaas….

De noordelijke oever is erg ondiep, dus de zuidelijke gekozen, was ook aangewezen.

Twee VNF-ers op de sluis en bijna niks te doen. Hoe lang kan dat doorgaan. Geen spits te zien noch plaisance….

Supermarkt op 3,5 km is een mooi fietstochtje.

En niet te vergeten: iets noordelijk van BaB het grote monument voor de gevallenen en de heldendaden en de grote verliezen van de eerste tanks in la Grande Guèrre. Indrukwekkend.

Morgen verder.

In 2020 strandden we in Sas van Gent op 13 maart omdat de Corona-pandemie uitbrak. Daarna hebben we van alles in Nederland gevaren maar weer naar Frankrijk stond torenhoog op ons verlanglijstje. Onzekere factoren waren altijd aanstaande bevallingen van kinderen en een bijna 100-jarige vader. Nu is alles anders: Mijn vader overleed op de gezegende leeftijd van 100 jaar. En zo wilde hij het ook., in zijn slaap. Wel een zwangere: Jolijt krijgt een 2^e zoon rond de 18^e juli! Hannie neemt verlof van haar koor “Musica Vocale” voor 3-4 maanden. En we zijn allebei gezond en vaarkrachtig.

De Hielkje is in goede conditie, helemaal voor een 99-jarige. Nieuwe tractie-accu’s, goed in de verf, blije motor. En in plaats van 2 kajaks nu een Canadese kano aan dek. Comfortabeler voor ouderen…..  Dus: gaan!

De aanloop is wat complex: Vader uitvaren, een week klussen bij Jolijt, ons huis in Arnhem opruimen schoonmaken en inrichten voor een tijdelijke bewoner. Hielkje naar Zaltbommel om tijdens de klusweek een slaapplek te hebben. Auto naar Bommel voor Jo en Beke om elektrisch rijden te ervaren En dat lukt allemaal.

Donderdag 10 maart

En zo vertrekken we op om 8 uur uit de haven van Zaltbommel na de avond ervoor heerlijk te hebben gedineerd in La Provence om De Reis feestelijk in te luiden. Havengeld voor 2 weken volgens tarief van de Scheepvaartcarrousel en dat is vriendelijk. Stralend weer! Beetje rijp op het dek. Oppassen dus. Tank bijna vol met zelf aangevoerde diesel per jerrycan nu de prijzen de pan uit rijzen door de trieste oorlog in Oekraïne…. € 1,80… Het is een stuk goedkoper aan de weg dan langs het water….. Daar kan ik boos over worden.

De Waal op, en die stroomt ongeveer 5 km/u tegen…. In anderhalf uur bereiken we de sluis bij St Andries. Heftige stroom op de kop zodat we niet meer snelheid maken dan zo’n 7 km/u. Wij hebben geen haast en er is erg veel scheepvaart om ons heen. Voorzichtig dus. Dubbel rood! Daar waren we niet voor gewaarschuwd. 2 ½ u wachten wegens onderhoud. Dan maar de buitentafel geschuurd en in de Owatrol. Boekje lezen. En dan toch rond 11 u de sluis in, met de André, een diepgeladen binnenvaartschip. Daarna de Maas af tot het Maxima-kanaal, de sluis bij Empel in, met de André. Het gaat allemaal traag maar het gaat…. Nadat wij eruit zijn kondigt de sluiswachter per marifoon aan dat iedereen een half uur moet wachten omdat de sluisdeuren moeten worden schoongespoten… Dan breekt de pleuris uit zo hier en daar. Geduld kost geld in de binnenvaart en dat is te horen. Wij kunnen verder met de langzame André achter ons aan. Links van ons Rosmalen daar woont Pim met zijn gezin, maar iedereen is aan ‘t werk of naar school,  en we kunnen nergens vastmaken, dus maar door, de Zuid-Willemsvaart op. Sluis Hintham en sluis Schijndel draaien allebei traag maar we zijn toch rond half vijf in Veghel. Dat was ons doel. Zijkanaaltje met gesloten jachthaven maar wel een keurige kade.  Wandeltje en boodschappen. We hebben gezocht naar mooie dingen in deze plaats. Niet gevonden. 50 liter diesel gehaald met de vouwfiets en aanhangkarretje van 2×25 /l.  € 2 /l. Tank weer vol. Daarna buikje ook. Rust.

Plan is om morgen naar Thorn te gaan Dat is wel even varen, maar als alles gewoon draait draaien wij daarvoor onze hand niet om.

Vrijdag 11 maart

Zon in Veghel. Na de Joppie-loop losgemaakt, na een bijna-rustig ontbijt. Het leukste in Veghel komt weer langs: oude industrie omgetoverd tot recreatie-cultuur-theater-horeca. Prachtig! Een rustig kanaal op. Ook op de AIS geen scheepsbewegingen te zien en zo draait de ene sluis na de andere voor ons in goede samenwerking met de sluiswachter-op-afstand. Rechte lijnen door het Brabantse landschap. Steeds een drukke weg aan een kant. Bij Someren en Asten heb ik  ruim 50 jaar geleden nog een wedstrijd geroeid. Ik herken het niet.  Aarle-Rixtel, Beek en Donk, Helmond. Ze komen niet tot leven voor ons op deze manier.… Af en toe een schip in de afvaart en dat helpt want dan staat de sluis goed voor ons (in de opvaart).

Doel was Thorn, maar dat is verder dan prettig. Panheel? Nee, ’t wordt 9 km onder Panheel. Mooie kade bij een bosje waarin iemand zich heeft uitgeleefd. Veel tegeltjes met taal, de Tegeltuin, graven van dieren of urnen? Eekhoorntjes? Ratten? Prullaria met herbestemming. Een vertederend geheel. Mocht je een glimlach willen in de bedrukte stemming dan moet je hiernaartoe. Wij gaan morgen naar Thorn en dan weer verder, overmorgen.

Zaterdag 12 maart

Met Joppie nog een ochtendrondje door de tegeltuin gelopen in omgekeerde volgorde. Maakte hem niks uit en voor mij bevestiging van gisteren: blij en ontwapenend. Mooi. Trossen los en naar sluis Panheel. Die draait vlot met drijfbolders, dus 6 meter omlaag. We zijn van Den Bosch naar Roermond over een heuvel gevaren. Stukje door en dan de Maas op naar Thorn. Grindgaten, veel ruimte. Pal voor Thorn vrije steigers dus daar maken we vast. Vlakbij het stadje, “Stift”, de abdijkerk en de witte huizen. Mooi en indrukwekkend. De moeite waard, en eigenlijk een aanleiding om naar de expositie over de vrouwen van Thorn in Venlo te gaan maar dat past niet in ons schema. Boodschappen en terug. Hannie fietst een rondje, komt terug met lekkere croissants voor morgen en pindataartjes voor nu. Ik doe wat splitswerk aan de kano-touwtjes, en een dutje. Ons mooie plekje opgegeven voor een aso die een lawaai-aggregaat op z’n voordek start. Dus weg, wij dan. Naar Maasbracht, de jachthaven. Past nét, vriendelijk, en prijzig (€40! Zonder wifi, stroom, water, en luidruchtig partyschip!)maar dat is dan maar zo. Glaasje met buurman/oud-binnenvaartschipper. Ovenschotel met bleekselderij. Gaar en klaar.

Zondag 13 maart

Zondagontbijt dus ei en croissant en weer mooi weer. Op de spring de kont van Hielkje eruit gevaren, achteruit de haven uit en na de bocht vooruit sluis Maasbracht in die klaar staat. Een heel eind omhoog. En dan een lang recht leeg kanaal voor ons. Een streep naar het zuiden. Een ongeladen duwbak lukt het maar nauwelijks om de sluis in te varen. Steeds aan lagerwal door de stevige wind…. We kijken uit over het veel lager gelegen land met rechts van ons de kronkelende, hier onbevaarbare, Maas. Sluis Born. Vrachtvaart en dan Maastricht. De hele kade is vrij! Alle losse dingen van het dek gehaald om gelegenheidsdieven geen motief te geven. Fietsen driedubbel op slot. Rondje hondje en boodschappen. En dan gezellig met Em Sadler aan de thee en de borrel. Blijft ze Japans studeren of gaat ze meer in de boekhandel werken. Een hele puzzel. De paddenstoelen in de risotto waren niet optimaal maar buikje weer vol. Morgen? Stadswandeling bij goed weer en anders varen naar een plekje tussen Luik en Huy. Zelftest was gelukkig negatief. Alleen maar de kaakholten… ’t Noopt toch tot voorzichtigheid in de contacten.

Maandag 14 maart

Afvaart na mooie stadswandeling in Maastricht. Vlot geschut in Ternaaijen. Alleen in de grote sluis! Albertkanaal ziet er verlaten uit. Onder de IJzeren Rijn door en bakboord uit voor de sluis naar de Maas. Dat kan als we maar minder breed zijn dan 3.70, want er is een deur kapot… Met voorzichtigheid en een paar krasjes op ’t potdek komen we bij de jachthaven van Visé. Geen plaats. Dus verder naar het Robinson-eiland en dat past ons. 

Dinsdag 15 maart

Vertrek rond 9 u. Veel mooier dan dat stomme Albert-kanaal. Geleidelijk aan toch wat industrie maar het uitzicht is twee sluizen waard. Canal de Monsin et son écluse. Hoeveel personen en wat is de lengte en de bestemming. We zijn weer geregistreerd in Wallonië. Weer ’t Albertkanaal op en zo langs Liège. Stroom 1-2 km op de kop. Druilweer. Industriële oevers. Schutten gaat vandaag met tegenliggers. Dat kan zo. Langszij een opleidingsschip in de sluis. Hij had verder door kunnen varen… De sluismuur aan bakboord mag niet worden gebruikt want daarnaast zijn ze de nieuwe grotere kolk aan t bouwen. En dan Huy. Toch maar de Koninklijke Yachthaven. Rustig en beschut voor €17. 

Woensdag 16 maart

Afvaart van Huy rond 9 u. Rustig weer. Weinig tegenliggers. De sluizen komen steeds gunstig uit; staan steeds klaar. Geen drijvende bolders, dus overzetten. Bolder in de wand en een draad op de voor- en de middenbolder bevalt goed. Veel plastic in takken op de kant van het hoogwater een paar maanden geleden. Rond 13 u. de sluis onder Namen. Ook vlot. Halve sluis. Daarna even vastgemaakt voor een Joppieloopje. We willen geen stad dus verder. Op naar Profondeville voor wandelen en diesel. Rond 1530 vastgemaakt. Startaccu’s gemeten. Die hebben voldoende spanning lijkt zo….. Dus zo laten. Morgen ook hier. We zijn er. Voortschrijdend inzicht en contact met Ekko en Hans Venema: startaccu’s zijn aan vervanging toe…. Bij starten blijkt de ene accu geen spanning te leveren.. (advies van Hans V). Dus.

Donderdag 17 maart

Begonnen met diesel vullen. Kost hier nu € 2.07 en dat is veel maar langs de waterkant nog meer. Dus 2  x 25 l die ik nog had erin laten lopen en nog 4 x 25 getankt. Het vulsysteem kan beter maar de moeite waard. Tank vrijwel vol. Nu afwachten wat de plannen voor prijsverlaging opbrengen. Wordt ws Rethel vanaf 1 april.

Op zoek naar iemand die me nieuwe accu’s kan bieden gestuit op een behulpzame en vriendelijke baas-garagist die me meeneemt in zijn auto naar de volgende garage (van hem) met een kwaaie baas die het allemaal in z’n eentje moet doen etc… Contact gelegd met een groothandel in Dinant die dezelfde Optima’s in voorraad heeft. Daar zijn we morgen.

Vrijdag 18 maart

50 % stroom in de tractieset  en daar moet ik aan wennen maar ’t is goed. Varen en bijladen. In Dinant de startaccu’s eruit gehaald en in het karretje geladen, en nu 1200 m lopen, de helling op. Om 1220 bij de zaak in Dinant maar die pauzeert vanaf 12 u. Om 1250 weer open. Plezierig geholpen. Kost vrijwel € 500 voor twee…. De oude doorgemeten: de ene overleden en de andere solidair dus ook afscheid van genomen. Met 24 V in m’n karretje de helling weer af. Gemonteerd en…als een zonnetje! Dat was ik vergeten, zoals dat hoort te klinken. Vroemmm, en zonder rood lichtje van de Victron. Blijdschap gedeeld met Ekko en Hans die ik geconsulteerd had.

Nachtplek in Waulsort, een ontmantelde mooie haven met prachtige kades en wandelingen. Lentezon!

Zaterdag 19 maart

Zonnige morgen. Koud en we liggen in de schaduw, maar boven op de berg schijnt de zon. Dus erop uit. Ferme stappen brengen ons boven met diverse mooie uitzichten. En weer naar beneden.

Aan boord een heerlijk vlotte start zonder rood lichtje..

En zo komen we in Givet. Frankrijk. We melden ons in de sluis 4 Cheminées. Vignet in orde en we krijgen onze afstandsbediening. Nu is het pas echt….

Voor het eerst varen we langs Givet zonder aan te leggen. Geen lunch noch diner.

De tunnel wacht ons. Er is wel iemand van de VNF bij nodig maar dan zijn we de sluis door en varen we de tunnel in.

Ik had de schijnwerper voorbereid maar stop de foute stekker in het stopcontact. Geen licht dus voor stuurvrouw Hannie. Onrust. En ook de handschijnwerper is plots leeg. De LED-lamp doet t ook niet. Allemaal jammer maar toch gaat ‘t goed. Zo komen we in Vireux-Wallerand nadat eerst een gevangen spits (Gisèle) voor ons uit de sluis bevrijd moet worden met duikers. Een deur zat vast. Mooie kade met blafhond. Supermarkt. Boudin blanc. En alsmaar mooi weer.

Zondag 20 maart

Vlot weg en de eerste sluis doet ‘t mooi met t doosje. Dat wordt daarna minder… Van de tien sluizen deze dag hebben we bij vijf hulp nodig van de VNF. Manoeuvres met Hannie via de zwemtrap naar de kant en niet beantwoorde telefoontjes. 1-3 km/u stroom tegen. In Fumay water getankt. De druk staat op de niet-zo-goed afgesloten kranen. Tank in 10 min. vol. Lege kade. Dorp in (winter- en zondags-)rust. Voor Revin varen we de Gisèle op de kont. Toch maar voorbij. Dat wordt geaccepteerd. Rond 17.30 maken we vast in Monthermé. Het enige schip aan de kade. Wel 4 campers.

Maandag 21 maart

Lente. Mooi weer. Niet gevroren. Op de bromtollen boodschappen gedaan. Iets voor 9 u. afvaart. Allemaal bekende plekken. Bijna overal is wel iemand van de VNF op de sluis. Dat helpt en ’t is ook nodig helaas. Charleville-Mezières door en de Meuse verder op tot de plek met hoge den bij de sluis naar het Canal des Ardennes bij Pont-á-Bar. Hier werkt alles totdat de deuren weer open moeten…. Dank aan de meneer van de VNF…. Aan pennen vastgemaakt. Gelopen naar de dieselpomp. € 2,14 per liter. Dan wachten we maar even. Morgen varen we dus langs, naar La Cassine. We hebben het gehaald: een week de tijd voor het Canal des Ardennes voordat de chomages begint! Zomerkleding, wandelen en fietsen.

Dinsdag 22 maart

De zon verwent ons, al tijdens het Joppie-loopje en ook daarna. We varen de dieselpomp voorbij. En dus komen we bij de sluis Die laat ons binnen maar stagneert daarna wegens een niet  volledig openende deur door vuil. De intercom doet t niet. Ik loop naar sluis 4 en die staat klaar en de intercom doet ‘t. Ze komen. En ze komen snel. De bakboorddeur opent niet. Oude olie zegt hij. Verder. Uitvaart uit sluis 4 met dubbel rood omdat daar ook de deur niet volledig opent maar wij kunnen verder. Heel rustig varen want we trekken de oevers leeg bij meer dan 7 km/u. De stand lijkt iets lager dan anders. Doel is La Cassine en de kade is leeg. Mooi. Ruimte voor nog een spits erbij, maar we vernemen van de VNF-man later in de middag dat wij de enigen zijn op het kanaal. Rustig. Luikenkap en dek schoongeborsteld en opgeruimd. Even de kano geprobeerd. Lui in de zon gelegen. De sluis laat zo af en toe de inhoud van de kolk gaan. Teveel water? Genoeg. Wij blijven nog een dag.

Woensdag 23 maart

Dagje La Cassine. Met de fiets erop uit. De hoogste heuvel overwonnen. Stonne. En terug via een prachtig Karthuizer Chateau. Te voet het dorp verkend. Behalve de mooie kasteelruïne is er niet veel. Klaar gemaakt voor varen morgen

Donderdag 24 maart

9u. Enkel rood. Hannie loopt terug om met de telecommande de sluis te activeren. Dat lukt en alles werkt. Nog een sluis verder en we zijn op het hoogste (scheidings-)pand. Er wordt gewerkt aan het kanaal: het jaagpad is en wordt geasfalteerd in het kader van de Voies Vertes. Oevers worden hersteld. We zien 2 x een bisamrat…. Boodschappen in Le Chesne. Lege kade. En dan komt de `VNF vragen of we wel verder gaan: ja, tot Neuville Day. 19 sluizen omlaag. Dat gaat vlot. De VNF rijdt mee. Er hapert bijna niets. Mooie kade in Neuville Day met bolders en op diepte. Tot nu toe geen waterplanten in het kanaal. Ook weinig rommel in het water. En geen andere varende schepen….. Het water is 8 gr. Te koud om te zwemmen. Verder is het warm. Te warm voor de lente met meer dan 20 gr.

De wind weet van geen wijken. Afvaart van lage wal. Guur maar zonnig. Onder de keersluis door naar Woudrichem via de Afgedamde Maas. Ruim vaarwater. Een beetje beroepsvaart. Stille jachthavens en wat scheepswerven. Telefonisch contact met de havenmeester van Woudrichem: de jachthaven is wegens de crisis gesloten. We mogen aan de steiger naast de veerboot. En daar zijn we de enigen. Prachtig uitzicht over de Merwede. De scheepvaart gaat door.

Lekker gewandeld door de uiterwaarden. Een visser vangt een grote snoek. En een guilty pleasure: heerlijk patatje gescoord!

Zaterdag lekker een klein stukje met de stroom mee naar Gorinchem, vlot de Merwedesluis in het Merwedekanaal op naar Vianen. Mooi varen, een beetje hoger dan het land eromheen. Langs Meerkerk en aan de andere kant het Hoogeind, het oude land van mijn voorouders van moeders kant.

Even boodschappen en Joppie-loop in Vianen. Vlot de sluis door en de Lek op die boven Hagestein Beneden-Rijn heet.

Forse wind op de kop een een beetje stroom, maar we hebben geen haast en dus komen we met 1200 toeren en 8-9 km/u in Wijk bij Duurstede. Plek in de haven is er niet door werkzaamheden. Dan maar buiten tegen de kade, tegenover de Compaen. Ook goed. Geen havenmeester gezien. Wel Henk Muis van de Jeanette die ook tegenover ons ligt. Te koud om buiten te zitten dus dan maar geen geCobbde garnalen. Kan ook in de wok.

Zondag de 29e op weg naar huis in Arnhem. Heftige wind die ons soms de lage wal in wil drukken. Dus maar onder de hoge wal varen. ‘T Is rustig dus t kan goed. De ongeladen beroepsvaart doet t ook maar die hebben een blauw bord.

Via sluis Amerongen en sluis Driel zijn we rond 1530 in onze Haven van Coers. Lytse Hielkje is al door de buurvrouw opzijgelegd en de schuifdeur is open. Thuis.

Zwaaiende buren heten ons welkom. Raar zonder geknuffel!

Nu gaan we ervaren hoe het is om gewoon thuis te zijn in deze crisis. Dat is hoe t voor iedereen is, en nu ook voor ons…..

Bijna drie weken weg geweest. Was raar, heerlijk, en lang weg. Schilderwerk gaan we thuis doen en misschien over een paar weken naar Friesland? We zien wel.