13 juli Utereg
Dit is me stáátsie, waor… Ik geniet ervan als ik soms even pláát mag praote zoals mijn vriendjes in Zuilen in de 50-er jaren.
Regen, maar ik heb mijn programma. Na de Bach- en Mozartrepetitie AM en M op de koffie. Fijn bijgepraat. Zij gaan verhuizen naar Vreeswijk naar een huis waar ik gisteren nog bij lag. Aan de wal… en zij hebben hun prachtige tjalk met ligplaats verkocht. Hoe zal het zijn om na zo lang weer aan de wal te wonen. Een huis is geaard. Een schip beweegt en is vrij…. Dat herken ik. Maar ook dat een aantal dingen eenvoudiger zijn. En ruimte…
Ik stap op de fiets naar museum Huis van Sybolt van Ravesteyn aan de Pr Hendriklaan. Ik ben de enige bezoeker. Ik weet veel over deze ingenieur/architect omdat in mijn vorige leven het huis Zephyr in Bergen aan Zee ons ten deel viel en dat was een ontwerp van hem. Ik kon de vrijwilligers veel vertellen maar dat kan beter door mijn ex gebeuren. Erg genoten! Een aanrader voor iedereen die een perfect min of meer in de tijd ingericht huis uit de 30-er jaren wil zien.
En het Schröderhuis had ik ook nooit bezocht. ’t Is me wat! Wat prachtig. Een driedimensionale Mondriaan om in te wonen, maar dan van Gerrit Rietveld. Duidelijk dat hij geen technische opleiding had zoals van Ravesteyn, maar meer in ruimte kleur en vlakken dacht, en schiep.
En dan blijkt dat de kaartverkoopster aan dezelfde steiger woont in Rotterdam in de Leuvehaven waar wij lagen…
Het is de buurt van mijn ouders en grootouders. Dat maakt het net wat meer bijzonder.
Ik weet hier de weg nog. 24 jaar gewoond. Nu snelle fietspaden en vrijwel geen auto’s. Prachtig! Langs de straat waar ik als student woonde naar het Volkswijkmuseum in de Waterstraat, deel van “Wijk C”. Prachtig tijdsbeeld van de overgang van verkrotting en armoe naar besef en betutteling en nieuwbouw, maar ook sloop. En lekker even Uteregs gepraot!
Ik zag daar in Amsterdam en Rotterdam ook wijken en gebouwen van.
Om half drie weer aan boord en na wat boodschappen voor de TV want de Tour met een bergetappe. Mathieu voorin maar niet voor lang.
Mooie haven, en vooral dat die er is maar groeiend aantal stenen en beton eromheen. Hartje Utrecht. Er is een ligplaats te koop met parkeerplaats etc maar toch wel een hele dikke 2 ton… en dan nog een monumentaal schip.
Zou ik willen blijven zwerven? Veel alleen en vaak met Hannie samen. Zou ik zonder een vaste plek met buren en kleinkinderen en koor kunnen? Nee! Maar als ik zo af en toe een tijdje weg kan….!
14 juli Utrech
Eitje en croissantje dus zondag en dus naar de kerk….maar die gaat pas om 11 u open en ’t is zo mooi weer dat ik besluit dan eerst maar eens naar de Botanische Tuin bij het Universiteitsmuseum te gaan. Ik tref het want de Victoria Amozonica bloeit. En het is stil.
De knop is nog niet wakker maar tiswelmooi. De hortus ook.
Daarna een paar huizen terug naar de “kerk”: Het Catharijneconvent, met een expositie over christendom en slavernij.
Het maakt indruk. Iemand schrijft op een briefje: “ik voel mij een Duitser in Dachau”…
Ik moet er nog over nadenken maar veel valt op z’n plek.
En na een tosti naar het Centraal Museum. Die hebben tenminste een schip in de kelder! Geen Vikingschip maar ws een Romijns Rijnschip!
Ook mooie expositie over Rietveld. En schilderijen uit de tijd van De Stijl.
En nog veel meer maar daar race ik aan voorbij. Schilderijen van, over, en voor kerk en welstand.
Op de weg terug langs mijn studentenhuis gefietst en daar in gesprek geraakt. Veel is er nog en veel klinkt bekend. Heerlijk!
Op tijd aan boord voor de ontknoping van de tour-etappe van vandaag.
DE FINALE gekeken. Voetbal. Het doet me niet veel meer. Te opgeklopt. Te grote emotionele uitingen.Te grote belangen. Ik hoop dat de Olympische Spelen me beter gaan bevallen.
15 juli Utrecht
Tegen 11 u afgesproken bij nicht Toos. Dus als vroege Vink alle tijd om met mijn borstelset en boormachine naar het graf van Hielkje en haar man te gaan en dat schoon te maken. Heel rustig op de begraafplaats(…). Mijn borstels en ik doen het goed. Samen met een hoveniermevrouw grafroof gepleegd om wat plantjes te herverdelen. Er kunnen meer plantjes bij maar dat komt later.
En lekker bijgepraat met Toos.
Ruim op tijd weer aan boord voor de boterham en daarna Dirk (oude ploegmaat van Triton), en Heleen. Dat was goed!
Toen ik naar hen uitkeek miste ik plots mijn tafel aan dek. En dan herinner ik me dat ik gisteren bij het zetten van mast en vooral de giek een raar geluid hoorde maar ik zag niets bijzonders….Nee, die was dus overboord door een meetrekkend touwtje…
Met de magneet iets metaligs gelokaliseerd. Geen dregje aan boord. Dus na het vertrek van D&H naar bunkerboot-Markus en een dregje gescoord met gouden puntjes en een gouden prijsje….
Na 4-5 trekhalen had ik goed beet. Het blijkt inderdaad mijn stuurwiel met poten te zijn. De trespa tafelbladen zijn erin gebleven. Die worden over 500 jaar gevonden door een archeoloog die er een geheel andere betekenis aan gaat geven 😊.
16 juli Utrecht
Een nieuwe dag in de veilinghaven in Utrecht.
Ik heb een koffie-afspraak met de buurvrouw/havenmeester/collega maar die komt niet/zegt laat af.
Dus vroege lunch en de stad in. Indrukwekkend om door het vernieuwde Hoog Catharijne te lopen waarbij ik de herinneringen moet wegdoen van alle moois dat hiervoor gesloopt is…
Sommige dingen/winkels die ik kende zijn er nog na 50 jaar! Het Anatomisch Lab met snijzaal lijkt niet naar de Uithof te zijn verhuisd. Het postkantoor is vooral van binnen prachtig. Nu de bieb. Geweldig!
En de opgravingen bij de Stadhuisbrug waarbij nog niet bekende werfkelders zijn gevonden ook prachtig. Het info-centrum hierover is de moeite waard!
Winkel van Sinkel! Wat zoek ik eigenlijk? Dat wat is overgebleven, maar ook wat ermee is gedaan. Brandweerkazerne op de Ganzenmarkt, Stadhuis, Gerzon etc… Dat krijg je met zo’n ouwe-man-tour. Heerlijk!
Terug aan boord de mast alvast plat enzo want ik heb met de Havendienst afgesproken dat ik om 09.45 u. door de open Socratesbrug vaar en om 10 u door de open Liesbosbrug. We zullen zien. Doel morgen is Wageningen. Plekje gereserveerd, Schepencarrousel.
Thee gedronken met de buurvrouw. Ook gepraat. Tropenarts, SEH-arts, schippersvrouw.
Zij aan het begin van loopbanen en ik tamelijk gevorderd.
Mast plat voor morgen. Ik wil wel naar huis, naar Arnhem en alles wat het betekent. 😊!
17 juli Utrecht – Arnhem
Best lang wachten voor ik mag varen en daar heb ik zin in! Dus toch te vroeg los… Veel roeiers en heeeel rustig naar de Socratesbrug. Die draait keurig op tijd!
Ook de Liesbosbrug die alleen maar op het hele uur draait is op tijd en zo kom ik in de Noordersluis met 2 andere jachtjes. Behulpzame helper op de kant is fijn voor 2 touwtjes want dat moet in zo’n volle sluis. Dit is een beperking in alleen varen…
En dan de klotsbak in en op: het Amsterdam-Rijnkanaal. Niet erg druk. Bij Houten won Triton dit jaar én vorig jaar de Varsity! Bewogen water!
In de Irenesluis bij Wijk samen met de Fox en twee jachten geschut. En dan de Lek op. Stroomt zo’n 3 km/u tegen. Wel veel mooiere oevers dan zo’n kanaal.
Al snel de stuw bij Amerongen. Een lege bak staat voor mij klaar, en zelfs een hele, want er is kennelijk water genoeg.
Zo schiet ’t wel op. Profiterend van de neer tussen de kribben houd ik de snelheid op bijna 9 km/u. In het midden van de rivier loopt dat terug tot 6,5.
Koeien met de poten in het water. Paulus Potter. Reigers en andere vissers.
En zo de haven van Wageningen in waar ik besproken heb. Maar… er is geen vrije plek aan de oever dus ik zou dubbel moeten gaan liggen bij mensen die niet aan boord zijn. Dat valt tegen en ik heb er geen zin in. Dus: Hannie gebeld. Ik kom eraan. Nog 3 uur varen.
Na 7 uur komen daar nog 2 ½ bij. Hielkje en ik kunnen het. Bij Heteren staat er een nog sterkere tegenstroom. De vizierstuwen staan open en toch moet ik schutten. 10 cm….
Bekend terrein, en zo ben ik om 18.30 u thuis! Pfff.
18 juli Arnhem
Thuis. Einde van deze zwerftocht. De tweede. Komen er meer? Ik weet ’t nog niet.
Het is geweldig geweest. Alleen varen gaat prima met dit scheepje als ik goed vooruit denk en mijn strategie niet laat bepalen door anderen (sluis Oosterhout).
Reparaties te doen:
– Geknapte landvast repareren is al gebeurd
– Achterste wc repareren is vandaag in Arnhem gebeurd
– Watertank oplappen. Vandaag leeg gemaakt en morgen verder.
– en nog heel veel schilder- en onderhoudswerk
En als dat gevorderd is weer naar Fryslân!
Het schip is handzaam en zeker met gebruik van de boegschroef prima alleen te varen.
De zeewaardigheid wordt bepaald door de schipper….
Hoe het is om alleen te zijn? Voor ons is dat passend. Het gaat te ver om daarop verder in te gaan op dit blog.
Maar ik verheug me op sociale contacten die dan makkelijker bereikbaar zijn!
Of ’t hierbij blijft? Ik heb de indruk dat de Hielkje wel wil varen. En ik ook. Groot onderhoud en volgend jaar een werfbeurt en dan zien we, en zie ik wel weer verder.
’t Was prachtig en ’t was genieten!
Dank aan (de) Hielkje, en aan Hannie ❤️