Dinsdag 18 maart Amsterdam
Het was een mooi en gezellig weekend met kinderen en kleinkinderen. We koesteren de genen.
Vanmorgen met trein en te voet weer aan boord. Nattigheid onder de watertank die van voren komt. Extra reden om de tanks eruit te halen. Verder alles in goede orde aangetroffen. Rolkoffergeluiden en die van sporters, en soms van klemgereden auto’s in de IJtunnel bepalen de roezemoes.
Ik trek mijn plan: fiets (mijn fiets?) Ophalen en verder zien. Dat lukt. Balhoofd gerepareerd in de Giant-shop. Fietst prima al moet ik het wel weer even leren met zo’n derailleur. Het zadel zakt steeds in het frame. Voorbijkomende fietsenmaker te hulp gevraagd. En zo kom ik via het IJ-veer weer thuis. Toch even gevaren!
De vlotterschakelaar die ik zocht is niet beschikbaar bij de winkel waar ik eerder was.
Dus allerlei herstel-sleutelwerk aan de Giant en de Brompton. En een handvat aan de koelkast-deur gelijmd. De koelkast een tijd uit het stopcontact gehad omdat hij steeds weer teveel ging koelen. Dat lijkt te werken. Eventjes de energietoevoer eruit en dan weer aansluiten en je doet-et weer…?
Heeft allemaal niks met varen te maken maar wel met wat er dan bij komt. En wat je zoal kunt be-leven.
Ik zeg het maar weer eens: Beleven is een werkwoord. Je moet het doen. Het is actief! En je, ik, ik krijg er waardevolle dingen voor terug.
Woensdag 19 maart Amsterdam
Bezoek aan het Groote Museum in Artis en Micropia. In het Groote Museum de lijn “gevoel” gevolgd en dat voelde goed 😊. Zeer de moeite waard. Daarna Micropia maar dat is minder aan mij besteed door mijn opleiding. Niet veel nieuws voor mij en heel donker.
Even bij de filantropische fietsenmaker langs geweest om de meegegeven onderdelen terug te geven en om een lampje voor de Brompton te kopen. Alweer geen geld. Zo houdt hij zijn leven vol endorfinen en hij die bij mij. (goede daden geven een endorfine-release bij gever en ontvanger)
Huis gepoetst. En dan op de fiets voor wat boodschappen. De Giant doet-et best.
Sta ik op mijn voordek vraagt een mevrouw of ze een foto mag maken. Dus wil ik weg maar ze wil mij erop. Nou ja… Ze heet Marilisa Tognolo, en ze is Italiaanse en ze fotografeert en is iets in orthopedie. Vandaar haar naam voluit. Ik heb haar mijn scheepje laten zien. En natuurlijk honderduit gepraat.
Lekberichten: ja, nog steeds…
Donderdag 20 maart Amsterdam
De ochtend doorgerommeld. Hannie met Joppie aan boord 😊 en ‘’s middags met Emine naar het “Rijks”. De grote meesterwerken bekeken en van commentaar op mijn manier voorzien. Terug gevaren(!) met een hop-on hop-off boot. Wat traag en veel te duur maar toch leuk.
Het was niet alleen gezellig maar hopelijk ook heel leerzaam qua taal en cultuur voor Emine, want daar gaat ’t om.
Vrijdag 21 maart Amsterdam
Hoe is het mogelijk: ik heb geen programma! Wel in toenemende mate water onder de tanks…. Hannie ontdekt waarom de koelkast teveel vriest: het deurtje van het vriesvak is niet goed dicht…. Probleem verholpen.
Hannie de stad in met vriendin Pette en ’s avonds met oude promovendi. En ik weer met mijn vouwfiets en de metro naar de koorrepetitie in Buitenveldert.
De haven in Wijk bij Duurstede gebeld. Welkom! Dus morgen Hannie en Joppie van boord en ik weer varen! Het wordt tijd.
Nu 4 weken onderweg. Het voelt als heel lang. En ik zou nog wel door willen varen maar ja, die tanks…😩 Stip op de horizon: straks alles droog en Hielkje weer naar Fryslân varen met een droog vlak!
Zaterdag 22 maart Amsterdam – Wijk bij Duurstede
Heerlijk! Varen! Maar ja, Hannie en Joppie vroeg van boord want ik moet een lange vaardig maken. Allebei zonder ontbijt. Dat van mij staat klaar in het stuurhuis als ik wegvaar en Hannie heeft een lekker broodje mee en nog een glaasje vruchtensap genoten. Zij loopt met Joppie naar het station en ik ga op weg met alles plat voor de brug en alles wat ik nodig heb in het stuurhuis. Ik krijg van Hannie een foto op Signal die zij maakt tijdens mijn voorbijvaren…
Een druk Amsterdam-Rijnkanaal op. Grote diepgeladen schepen geven een enorme zuiging waardoor ik alles nodig heb om te blijven sturen. Indrukwekkend en heeeeel goed anticiperen!
Mijn buurtmaatje-van-vroeger Fred is niet thuis in Maarssen dus ik vaar zomaar weer voorbij voor de 3e keer in twee weken.
Even vastgemaakt bij de Noordersluis om even de te rusten en de benen te strekken na 5 uur geconcentreerd varen. En de boterham. En het vlak onder de tanks droog maken…
De grote meute van de binnenvaart gaat naar Rotterdam dus die ben ik kwijt als ik mijn weg vervolg naar Wijk bij Duurstede, maar er zijn er toch een paar.
Ik passeer de plek waar ik met oud-ploegmaat Dirk aan de kant zat tijdens de Varsity van 2 jaar geleden. Triton won toen! 👍 En het jaar daarna weer
Samen met 2 schepen in de sluis en er weer uit.
Volop ruimte in de haven van WbD. Op tijd om Mathieu van der Poel te zien winnen in San Remo!!! De Klasbak!
Triest nieuws van Hannie dat “ons” eendennest in Arnhem is leeggehaald door andere vogels. En dan doen we zó ons best met de eendenkorf. Wat moeten we dán doen om meer eenden op het water te krijgen,,,,😩
Geen havenmeester gevonden dus maar afwachten. De vergrijzende Compaen meelijwekkend gespot.
En dan komt de havenmeester natuurlijk toch. 2 tientjes voor een nacht is vriendelijk.
De avond. Rustig en contemplatief. Muziek!