1 maart en daarna
Boodschappen op loopafstand. De stad ook. En het station. Dat maakt voor mij deze plek zo extra aantrekkelijk! Contact met de mede-liggers.
Repetitie van het projectkoor in het vroegere K&W. Daar was ik ruim 60 jaar geleden nog met grootmoeder Hielkje bij Sinterklaas. Het groeit maar het bloeit nog niet….
2 maart, zondag. Vandaag komt Fred(die), mijn achterbuurman uit Zuilen van 65 jaar geleden even handen schudden. Hoe fijn en vertrouwd is dat! Oude herinneringen, levenslopen en parallellen daarin. Mooi! En dan komen ook nog even langs hollen Petra L en Onno, buurvrouw uit Arnhem met haar vriend. Naast hem en zelfs iets voor hem had ik ook kunnen liggen aan de Keulse Kade. Wat een luxe! Maar ja, ik hoor bij het erfgoed en deze mensen en nóg dichter bij het centrum.
Op de trein naar Arnhem: Hannie en Joppie. Buurttuindag. Gezellig!
3 maart gezellig met de kleinkinderen naar de dierentuin en in Nijmegen bij mijn eigen Bachkoor gezongen. En 4 maart allerlei in Arnhem. Zelfs geen zingen! Wel een afspraak gemaakt met een bedrijf dat kunststof tanks op maat kan maken!
Woensdag 5 maart weer aan boord. Oude roeiploegmaat en huisgenoot Bart op de koffie. Als vanouds gezellig. Kennisgemaakt met de buurvrouw. Diverse complimenten over mijn scheepje in ontvangst genomen. Dat blijft fijn! Bezoek aan nicht Toos. Familie blijft bijzonder vertrouwd. Mooi is dat! ’s Avonds repetitie met Projectkoor Mattheus BinnensteBuiten in Den Dolder. Nu met orkest en solisten. Er moet nog wel wat gebeuren…., maar het koor doet het goed.
Donderdag 6 maart sentimental tripje naar het Spoorwegmuseum. Met de trein over heel lang niet meer gebruikt spoor naar station Maliebaan. Dat zou eigenlijk een stoomtreintje moeten zijn… Het is mooi en het wordt een beetje een attractiepark, maar ja, de jeugd wil wat. Er staan allerlei treinen die ik vroeger heb zien rijden. Ik kan ook wel naar een museum maar ik houd graag nog even vol!
Teruggelopen via de binnenstad naar mijn fiets in de stalling bij het station.
Heerlijk in de zon gezeten op het achterdek.
Op tijd gegeten en met de trein naar Station Amsterdam- Zuid en dan de OV-fiets naar het koor: KCOV. De opstelling is bekend. Ik zit fijn achteraan en tussen de tenoren maar ik schrik als de man naast mij een heftige bas blijkt te zijn. Gelukkig aan mijn andere kant een prettige en goede mede-tenor. Dat zingt prima! Het wordt mooi! In 3 kwartier met OV-fiets, trein en eigen fiets weer thuis.
Vrijdag 7 maart. Weer zonnig. Nu maar eens en klusje: de radiator in het stuurhuis geschuurd en weer mooi wit gelakt. Morgen 2e laag.
Het vlak onder de watertank blijft droog bij deze waterstand en zonder beweging. Ik ben benieuwd hoe dat gaat na het varen volgende week.
De vlotter in de vuilwaterpomp is niet helemaal te vertrouwen. Volgende week in Amsterdam heb ik meer tijd. Dan zal ik er een 2e vlotter bij zetten. Die heb ik al aan boord.
De bruggen en de sluis voor volgende week besproken maar ik word teruggebeld: het kan niet op de afgesproken tijd dus gedoe en gebel, maar ‘t komt voor elkaar: 11 maart om 10 u bij de bruggen en 10.30 u bij de sluis. Iets eerder weg uit Arnhem dan ik van plan was.
Op de fiets naar Den en Rust in Bilthoven waar de ouders van mijn moeder begraven liggen sinds bijna 50 jaar. Borstels op de boormachine en zo de namen weer leesbaar gemaakt.
Een graf voor eeuwig! Dat dat toen kon in de zeventiger jaren, over footprint gesproken….
Ik ben genoemd naar mijn grootvader van moeders kant. Die is pratend geboren maar moest zijn stembanden missen door kanker sinds 1950. Ik ken hem dus pratend met de lucht uit zijn maag, maar toch! En hij zat (ook) in het onderwijs.
’s Avonds de Generale gezongen in de Domkerk. Onrustig met rondlopend publiek en veel aandacht voor orkest en dirigenten. Mooi gezongen? Ik weet het niet.
Zaterdag 8 maart staat net als de zondag in het teken van Het Zingen. Dus op tijd in de Domkerk Zoals gevraagd, maar te weinig te doen als zanger in het koor.
Veel aandacht nog voor orkest en dirigenten.
Maar toch prachtige omgeving voor mij. Bij de emotionele stukkies denk ik maar aan zure bommen en prikkeldraad. Dat houdt mijn keel open.
Heeeeel fijn dat Hannie er is en mijn kinderen en vrienden. Dat zingt naar ze toe!
Moe en vrijwel voldaan weer aan boord. Het koorgeluid is minder dan wat het zou kunnen zijn door zoveel aandacht voor lerende dirigenten en orkest.
Zondag 9 maart de 3e uitvoering in Zutphen. Eerst gelukkig nog de buren en bewoners van hier op de koffie. Maar dan de trein. Kerk in Zutphen. Veel te krappe ruimte voor koor en orkest. De aandacht ontsnapt. Niet alleen ik, maar ook anderen komen te weinig aan mooie muziek toe. Geweldige productie maar t smoort in zichzelf. Jammer. Dus beetje leurgesteld thuis, maar wel heel fijn 😊.
Maandag 8 maart gesproken met de mogelijke maker van de nieuwe watertanks in Arnhem. Ziet er hoopvol uit om binnen een redelijke tijd nieuwe tanks in te bouwen. Dus kan ik wel weer naar de Hielkje. Ze drijft nog en dat is altijd fijn, maar mijn mooie fiets is gestolen. Stom om hem op slot op de kant te laten staan. Een uitgewoonde Giant is achtergelaten. Die neem ik dan maar mee. Ik ben een naïeve provinciaal….
En dan probeer ik de nieuwe vlotterschakelaar te monteren inde vuilwaterpomp EN DIE DOET T NIET!😩 De passende emoji is er niet…
Hannie bellen en met de buurvrouw praten luchten wel op. En morgen varen lonkt! Ik kan weer op mijn zelfde plakje!