Dinsdag 3 mei
De Zwitserse baas van “Sluis 34” komt ons vertellen dat een vriend van hem helemaal heeft uitgezocht welke bruggen van het Cl. de Nivernais laag en minder laag zijn. Hij mailt ons daarover.
09.15 is de sluiswachter op de sluis. Draaien maar. Later komt er een tweede bij. Hard werkend brengen ze ons in 2 uur naar Fleurey-sur-Ouche, 8 sluizen.
Daar ligt een hotel-spits te wachten. Wij moeten wachten op een sluiswachter die 2 u. later met een schip naar boven komt, en dan kunnen wij misschien mee naar beneden.
En zo gaat het. Weer 8 sluizen, waterplanten, en een snelweg langszij. Geen tegenliggers.
Plombières-les-Dijon. Ruime zwaaikom in een voordorpje. We zijn er rond 17 u.
Ik reinig zwemmend de koelbuizen. Plantenverzameling valt mee.
Morgen op de fiets naar Dijon. De haven daar is onveilig en verwaarloosd.
De stad is aanwezig met verkeer en lantaarnpalen, meer mensen en drukte…
Overmorgen Dijon voorbij en dan bijna bij de Saône….
Woensdag 4 mei
20 min. fietsen en we zijn bij de haven. Die ziet er prima uit. Ook wel verwaarloosde schepen maar lijkt niet onveilig. Wel “stads” met mensen en verkeerslawaai.
Mooie en prettige stad om te bezoeken.
Terug in Plombières. Walstroom geforceerd maar bleek van de buurman. Dus weer eraf.
Plombières verkend. Bakker gevonden.
Om 20 u. stil geweest en stil gestaan.
Donderdag 5 mei
De sluis draait om 0915 u. Met de sluiswachter het centrum van Dijon door en verder.
Recht kanaal met industrie, vliegveld en later ook groen en bomen.
Even wachten op een hotel-spits en dan naar een prima ligplaats in Bretenières voorbij sluis 65. Supermarkt vlakbij. Diesel ook.
Afspraak om morgen om 0915u. geschut te worden. Bij sluis 66, en dan naar St. Jean de Losne…..
Vrijdag 6 mei
Iets na 0930 de sluiswachter…… Eerst twee sluizen met hem, daarna de andere 9 met een Frans jachtje van mensen die ongeveer voor ’t eerst varen…. Dat kost wat tijd bij het invaren.
De meevaller is dat de sluiswachter geen middagpauze neemt, en zo zijn we rond 1415 u. op de Saône bij St. Jean de Losne.
We voelen het als een bevrijding omdat we ons op het schitterende Canal de Bourgogne beperkt voelden in onze vaar-vrijheid. Steeds afspraken maken en maar afwachten of dat dan uitkomt. Nauwelijks communicatiemogelijkheden met de sluiswachter-post.
De ochtend is beperkt van 0915- 1145 u…. De middag is ruimer: van 1315 – 1900 u.
Maar: een prachtig landschap drie weken lang op een paar plekken na.
Hoge sluisdichtheid die door het sluis-management belastend wordt.
Waterplanten….. een nog niet opgelost probleem. Vandaag weer mijn koelbuizen zwemmend bevrijd van struiken.
Genoeg water in de panden. Genoeg aanlegplaatsen.
De hotelspitsen zijn er en bepalen veel maar ze hebben ons hooguit 1-2 dagen gekost als we moesten wachten. Daarnaast houden ze in de plantenbakken een vaargeul open.
Huurbootjes zijn er, maar nu, in mei weinig last van gehad.
Dus: het kanaal is een aanrader voor mensen die het prachtige landschap kunnen waarderen met geduld, diepgang tot max 1.40 m., en 3 weken de tijd in het voorjaar.
We zijn blij dat we het gedaan hebben.
Misschien goed om nog ‘ns te melden: dit blog is wat zakelijk en zonder foto’s. Wie meer wil weten en plaatjes erbij wil: de Polar steps-app installeren en daarin Hannie Comijs zoeken.