Maand: mei 2022

Woensdag 25 mei

Na de zwem een fraaie wandeling rondom de meertjes bij Cepoy. En dan op weg.

Planten zo hier en daar…. Voldoende water. Vlotte automatische sluizen.

Maar ja, dan varen we de eerder al ontmoete “commerce” op de kont. Dat schiet niet op. Aanvaarden. Een paar sluizen lager maken we vast om per fiets Chateau-Landon te bezoeken: zeer de moeite waard. Vroeg middeleeuws.

Terug aan boord en verder.

In Nemours ligt de “commerce” afgemeerd. Wij gaan nog even verder. Met pennen op een mooi plekje vastgemaakt. Rust en mooi.

Donderdag 26 mei  

8.45 u los en naar de eerste sluis. Ongehinderd verder. Onze laatste dag op dit kanaal.

Diverse “plantenbakken” maar we blijven varen.

Iets boven sluis 18 vastgemaakt om boodschappen te doen. Vlakbij. Net op tijd weer terug om voor het arrêt de midi de laatste sluis te halen. Doosje ingeleverd… Altijd jammer.

We hopen dat er een plek is in Samois, en dat is er. Beetje thuis.

Gras uit de koelbuizen gegraasd… Wandeltje. Oude bekenden gezien.

Vrijdag 27 mei   

Na de ochtendzwem de watertank gevuld. Trossen los en de Seine op, en vooral af.

Raar zo weinig sluizen. AIS weer aan en grote vrachtschepen. Prachtige oevers en huizen.

Vriendelijke sluismensen. Steeds vlot geschut. 1-2 km/u stroom mee.

Het plekje dat we in gedachten hadden is bezet dus verder gevaren. Boven sluis 8 Evry een mooie wachtplaats met gras langszij. Toestemming van de sluis. Natuurlijk!

We doen wat schilderwerk. Praten met mensen langs de kant die lekker uit zijn. Mooie wandeling na de maaltijd.

We krijgen appelcake van een gezellige familie.

Morgen naar Parijs.

Zaterdag 28 mei  

Lekker zwemwater. Vlotte bediening van de sluizen. Op naar Parijs!

Geen pleziervaart. Geen planten op en onder water!

We zijn precies op tijd om het groene licht te halen om voor we de haven in gaan een rondje Ile de la Cité te doen.

 De Notre Dame in de steigers. Veel mensen op kades en bruggen. Het is een belevenis om op “eigen kiel” hier te varen tussen eeuwenoude en prachtige gebouwen, en volgepakte rondvaartboten.

Via kanaal 9 krijgen we groen licht voor de sluis naar L’Arsenal, onze haven voor vannacht, en de toegang voor het Canal St. Martin dat we morgen gaan varen.

Nadat een péniche-hotel is vertrokken krijgen we een mooi plekje in een rustige hoek.

Bij de Captinainerie de ligplaatse betaald (we zaten nog in het systeem) en de kaart voor het varen op het Cl. St Martin gekocht. Dat is eigenlijk een jaarabonnement maar ja….

Het haventerrein is aan de oostkant een mooi parkje met speelplaatsen en prachtige bloemen. Nu helemaal open voor publiek, ook ’s nachts. Gelukkig hebben wij geen hangplek voor “de deur”. Er is ’s nachts een bewaker….

We lopen de omgeving in achter de Place de la Bastille. Vinden een restaurant waar we ’s avonds lekker eten.

We zijn het lawaai en de drukte van de stad niet meer gewend. Morgen met de familie D varen en dan, nadat we bij hen hebben gelegen, weer verder.

Voor honden is veel verboden toegang. Dat maakt t ook lastiger.

Na het diner langs een gezellige danskade aan de linker oever gestruind. Vanavond was het Salsa.

Via Ile de St Louis weer teruggelopen.

Zondag 29 mei  

Vandaag zijn we rondvaartboot. De familie D aan boord met vrienden. Een lang gekoesterde wens moet vandaag vervuld worden: naar het Bassin de la Villette.

Vlot weg en vlot groen licht.

De 2200 m lange tunnel is geweldig mooi door het daglicht uit de koepels. Breed en verlicht maar een sterke lamp voorop is prettig. Hannie stuurt de tunnels. Ook deze.

Dan de eerste van de vier 2-traps-sluizen. Vlot. Dan een draaibrug en nog een, en de aankondiging dat we een rondvaartboot voorbij moeten laten gaan. Prima. Het is mooi en gezellig. De schilderachtige panden met boogbruggen staan steeds vol met toeristen. Beetje Bartlehiemig.

Een aantal van onze Parijse gasten wist niet dat er onder de pleinen en wegen een kanaal liep…

Ondanks het wachten zijn we toch 2 ½ u na de start in het bassin. Gezellig zondag-sfeertje met terrassen en speelbootjes.

We maken een start met het lunchbuffet. Dat duurt de hele middag.

Als ik via de marifoon vraag wanneer we het beste de sluizen weer in kunnen is het antwoord: nu! En zo zijn we heel snel weer terug, binnen 2 uur. Onderweg nog vrienden en familie aan boord genomen van de familie D.

Vlot via de sluis de Seine op en in 2 u  langs het Ile de la Cite, onder alle mooie bruggen door, allerlei monumentale gebouwen en beelden, Eiffeltoren, Parc André Citroën, naar St Cloud waar we langszij van de Cloch’art vastmaken voor “un petit verre”, wandeltje en de nacht.

Eerst nog de nieuwe ark in aanbouw bekeken die ligt op de plek van de Lady Lise die we naar Kootstertille hebben gebracht vorig jaar.

Maandag 30 mei   

Innig afscheid van Maxim en Lise, naar de sluis van Suresnes.

De vorige keer konden we de Sacré Coeur zien vanaf het water maar die is weggebouwd.

Zichtbare bouwwoede overal.

We volgen de linker tak van de Seine langs de enige scheepswerf in de buurt. Nog steeds veel spitsen die verbouwd worden.

Soms een schip zonder AIS in de opvaart. Dat blijft oppassen!

Geleidelijk aan worden de overs groener en de flats lager.

Mooie “Halte Fluviale” in Rueil Maison. Geen stroom noch water maar wel ruime keuze uit restaurants..

Daarna een dutje. En een fraaie wandeling over het eiland van de impressionisten (Monet) en langs de linker-oever weer terug.

Even gezwommen omdat we in L’Arsenal tussen de planten lagen en ik het gevoel had dat er een emmertje onder de boot zat, maar niks aangetroffen.

Ook de schroef gaaf na een onderwaterklap tegen een stuk hout of een meerval.

Dinsdag 17 mei

0815 trossen los en wat later dan 9 u bij de eerste sluis want de planten tieren welig. Ze omstrengelen de schroef. We varen alsmaar langzamer.  Even achteruit slaan helpt maar dat moet wel vaak.

De volgende panden zijn weer beter. Zo belanden we met een huurbootje met vriendelijke Duitsers in de sluis en in de lunchpauze.

Mooie kronkelende loop van het kanaal. 

Trektouwtje bij de sluis naar het kanaaltje richting Nevers.

Na de eerste sluis maken we onder de bomen in de schaduw vast. Prima plekje.

Op de fiets naar Nevers. Alles bekeken en weer naar ons hondje. Zwemmen.

Woensdag 18 mei

Op de fiets nog wat boodschappen gedaan. Heel gezellig Pia en Paul ontvangen met een Cobb-dejeuner. De narrowboat die ze twee jaar geleden verkochten zou nu in de haven van Nevers liggen. We zagen er gisteren een.

Dus varen we ernaartoe. Het blijkt een ander schip te zijn. Hun ”ouwe” is varen.

Met de kop naar de sluis weer vastgemaakt.

Het touwtje dat ik op de wal had geknoopt is meegenomen…. Gelukkig zitten onze pennen nog in de grond.

Donderdag 19 mei  

Vandaag komt Henk een dagje meevaren. Mooi op tijd, Solex aan boord en weg.

Sluis kost even tijd maar dan gaat ’t weer vlot. Toch net te laat om de Pont Canal over de Allier te doen: licht op rood om 11.50….

We maken vast, lopen over de Allier, dejeuner, en dan komt er een péniche aan die gewoon ons voorbij vaart en in de ingang van de oversteek gaat liggen. Hij zegt dat de “commerce” altijd voorrang heeft. Daar wordt ik niet blij (=boos) van, maar dat helpt niet.

Als het licht op groen gaat blijft hij liggen. Hannie moet em wakker maken.

Wij kunnen achter hem aan, de dubbele sluis in.

Prachtige “overtocht”!

Ruim 9 m lager varen we verder. Mooi. Warm. En dus zien we de péniche al snel voor ons wat hij kan maar heel langzaam varen. De sluiswachter vertelt ons dat ze heeft afgesproken met de schipper dat hij ons voorbij moet laten gaan. Goed geregeld, maar wij gaan vastmaken in Cours-les-Barres om ervan af te zijn, en omdat Henk nog terug moet met de Solex, en omdat we hier eerder prettig lagen. Water en stroom.

Afscheid van Henk, burenruzie over een kabeltje en rust.

Vrijdag 20 mei  

Na het zwemmen weer op weg. 9 u bij de sluis is de afspraak.

We zijn er. We varen de kont van een Zwitserse sleepboot voorbij die wat vreemd ligt afgemeerd. Dan zie ik er koelwater uitkomen en zie ik een mens. Die ligt dus te wachten voor de sluis. Hij zegt dat wij voor mogen gaan. Het blijkt dat hij denkt samen met ons in de sluis te kunnen maar dat kan niet. Zuur en foute afspraak van de sluismensen.

 Wij varen verder. Rustig. Hier en daar een plantenbak….

We maken vast in Herry. In de schaduw, en dat was de bedoeling. Verder niet erg de moeite waard. Norse mensen. Ik zwem wat gras uit de koelbuizen en van de schroefas.

Zaterdag 21 mei  

Op tijd op weg naar sluis 31: Prée, en dat gaat vlot. Iedereen is er op tijd. Hete zwoele dag, weinig scheepvaart.

We maken even vast in de berm bij Sancerre voor boodschappen bij de naastgelegen supermarkt, en het vullen van de diesel-jerrycans.

Prachtig hier, maar het is te warm om de heuvel te befietsen en we kennen het nog.

Het is hier parkachtig mooi. Heuvels, bos, begroeide oevers en ook doorkijkjes. Huizen in goede staat. Rijk denken we, van de wijn….

Via Belleville komen we in Beaulieu, alleen dat al…maar we zijn wel een kerncentrale gepasseerd.

Prima kade met stroom en water.

Zondag 22 mei  

Om 05.10 opgestaan om op de fiets naar de Pont-Canal van Briare te gaan. Om 06.05 komt de zon op, precies boven de as van het kanaal.

De stilte is overweldigend. Rimpelloos water. Wat wolken dus geen volle zon, maar zeer de moeite waard om ruim 25 km te fietsen.

Terug aan boord het zondagontbijt en trossen los. 2 u. later varen we over de Pont-Canal. Buitengewoon!

Even aangelegd aan de kade en het stadje rondgestapt. Dreigende donkere luchten dus maar verder. Middagstop in Ouzouer-sur-Trezée. Lekkere dingen gekocht op een sluitende markt. Water bijgevuld. Om 13 u. de sluis in, naar boven: van het Loire-dal naar dat van de Loing. Een waterscheiding van een kleine 50 meter op en af om in Rogny (-les-7-écluses) te komen. Er gaat bijna steeds een sluiswachter mee. Het gaat vlot.

Rond 16.15 u. maken we vast. Betaald liggen, maar ja…

Zwemmen en een terrasje. Campers aan de andere kant.

In de nacht heftig onweer.

Maandag 23 mei  

We spraken af om 0930 u. bij sluis Dammarie. Een kwartier later is de sluiswachter er.

Vriendelijke dame, leuk gesprek. Het schutten duurt lang en er zijn vreemde kolken te zien. Ze vergat de schuiven aan de hoge kant te sluiten….

Nu is er paniek: de panden omlaag zijn veel te vol geraakt. We moeten wachten. Er komt een collega bij. Zij heeft de ogen niet helemaal droog. ’t Was al de tweede keer vertelt ze….

We kunnen verder. Dan moeten we wachten op een “montant”. Dat blijkt een péniche-hotel te zijn. Langzaam langzaam.

Toch redden we het met extra inzet van onze mevrouw om 0m 1215in Chatillon-Colligny te zijn. Dat moest vanwege Louise en Willem van Oranje… Prachtig oud stadje en heerlijk gegeten in Le Cheval Rouge!

Daarna verder. Hoewel voorspeld: geen onweer noch regen!

Zo komen we met een droog dek in Montbouy. Dan komt de regen. 

Prachtig sluishuisje met basic boekhandeltje. Goeie kade. Morgen kastelen en andere oude steenstapels op de fiets.

Dinsdag 24 mei

Verjaardag van mijn vader die er voor t eerst niet meer is.

Dreigende luchten weerhouden ons niet van een fietstocht langs kastelen en zelfs een Gallo-Romeins (Asterix) amphitheater.

Opnieuw leidt fiets-google ons langs onverharde wegen maar mooi en niet lek komen we weer aan boord.

Noodlijdende bakker en idem kruidenier gesteund, dus Paris-Brest bij de koffie en wat melige appels bij de lunch.

12 u. afvaart. *.5 km naar de eerste sluis. Daar worden we om 13 u verwacht. Er is niemand, maar de geautomatiseerde sluis draait. En de rest van de sluizentrap ook.

Daarna met een nieuwe sluismevrouw efficiënt verder. We malen weer door “plantenbakken”. De VNF is doende met maaiers en grijpers. Mooi.

Montargis door met een oud huurbootje voor ons. Storing in de 2^e sluis.

En weer verder, maar met een “doosje”= afstandsbediening voor de sluis= vrijheid! We kunnen nu zelf bepalen wanneer we vertrekken en wanneer we stoppen. Dat vinden we fijn! Dat werkt vanaf sluis 1 van het Cl lateral du Loing, dachten wij..

Maar de volgende sluis staat op rood. We beginnen al met bellen maar een druk op de knop “avalant” van het doosje helpt. Mooi!

We zien dat de ingang van het oude Canal naar Orléans dichtgegroeid is met kroos. Nog niet echt open dus…. 

Dan blijkt een deur van de volgende sluis door kroos gehinderd niet voldoende te openen: dubbel rood. Het duurt 40 min voor de VNF ter plaatse is. We maken er wat van…

Verderop, voorbij Cepoy, vinden we een mooi plekje in het wild.

Het programma voor de komende dagen ligt vast nu we de haven in Parijs hebben besproken op de 28^e. De dag erna een tochtje met de familie van het skûtsje dat we vorig jaar hebben opgehaald. Dan nog een dagje Parijs en verder. Zal nog wel 4 wk duren voor we thuis zijn.

Maar als we overmorgen weer op de Seine komen hebben we een ronde voltooid: Seine-Canal de Bourgogne-Saône-Canal du Centre-Canal de Briar-Canal u Loing-Seine.

Donderdag 12 mei

Ligdag in Génelard. We blijven het enige schip in deze ruime kom voorzien van gratis stroom en water. Campers komen en gaan.

Wij doen boodschappen. Ik haal 4 jerrycans diesel. Alles weer vol.

Nooddak verder voorbereid met metingen en wat houtwerk.

Wandelen, fietsen, zwemmen en lezen. Rust. Het bezoekerscentrum aan de haven over de grens tussen bezet Frankrijk en het Frankrijk van Pétain is helaas gesloten. Het kanaal was hier toen de grens.

Sluiswachter gebeld om te vragen of we morgen om 0915 u. de sluis in kunnen: welkom.

Vrijdag 13 mei

De sluiswachter is er. Groen licht. Vlot door en een kronkelig stuk kanaal op naar Paray-le-Monial. Heuvels, huizen, wouwen. Mooi.

In Paray het meest zuidelijke punt van onze reis bereikt.

Bezoek aan de prachtige Romaanse basiliek en het bedevaartsoord eromheen na de lunch.

Verder naar Digoin. Door steeds meer waterplanten. Een pand met minder water wegens ingestorte oevers (1.40). Beetje droevige plaats Digoin maar prachtige oversteek via de Pont-Canal( kanaal dat over de rivier gaat) over de Loire! En de sluis in.

Vastgemaakt meteen onder de sluis. Diep, slechte damwand.

Zweminspectie levert geen verzameling plantjes op maar de sluiswachter voorspelde ons in de komende panden het nodige….

De nieuwe scheepvaartberichten van de VNF geven aan dat de beperkte diepte in het Canal du Nivernais tot de 16^eduurt… Er is dus hoop. En nu nog betere weerberichten…

Prachtige zonsondergang boven de Loire! We hebben een wielewaal in de boom boven ons plekje! Dudeljoo!

Morgen 0930 bij de volgende sluis over 8 km. 

Zaterdag 14 mei

Afvaart net voor onze voorbuurman iets voor 9 u om op de afgesproken tijd bij de eerstvolgende sluis te zijn.

Groen, bomen, soms verre uitzichten met de kronkelende Loire steeds in de buurt.

We worden in de sluis gekoppeld aan een huurbootje. Dat dobbert zo’n beetje en legt dan weer aan en dan weer niet. Dus steeds wachten bij de volgende sluis. Maakt niet uit.

Uiteindelijk komen we in Beaulon. Mooi plekje. Veel campers en uiteindelijk veel bootjes. Beetje lawaaiige mensen maar prima. Het buizenframe voor het nooddak gemaakt.

Mooie avondwandeling.

Zondag 15 mei 

Beetje stilletjes sneaky vertrokken.  We zijn om 9 u. bij de eerste sluis. Veel vissers. Er zwemt een ree dat niet tegen de damwand op kan…  De aanwezige vissers doen er niks mee. En wij kunnen het ook niet. Later horen we van de sluiswachter dat ze eten van de acacia en dat ze daar high van worden…. Later zien we een dode vos. Idem…

We schutten een paar keer met een volle locaboat maar die haakt weer af. Rond 15 u zijn we aan de mooie groene kade in Decize.

Nooddak op de buizen gespannen die ik in Beaumont had gemaakt. Voor als we het canal du Nivernais gaan doen….. Nu als zonwering op de roef.

Heftig onweer ’s nachts.

Maandag 16 mei 

Om 9 u zijn we bij de VNF. Wazig verhaal over veel planten. “Zou misschien kunnen…”

Dus ik bel met de beheerder van het te ondiepe pand: duurt minstens tot 15 juni…..

Dat geeft de doorslag. We gaan dus niet. Wel even slikken maar we gaan verder, over het Cl Lateral a la Loire. Dat kennen we en we weten dat ’t mooi is. Het Cl du Nivernais past niet bij ons schip. We zullen er een keer gaan fietsen!

Boodschappen en een fietsrondje om afscheid te nemen van de Nivernais-droom.

Zwemmen is verfrissend!

Zaterdag 7 mei

Minder blij zijn we met het bericht dat de noordkant van het Canal de Nivernais te weinig water heeft. Toegestane diepgang is 1 meter en dat is te weinig voor ons met 1.10….

Onder het toeziend oog van de bemanning en hun gasten van het cruise-schip waarmee we tête-à-tête liggen beheerst weggevaren. Dat is dan fijn. Die grote had al een dikke deuk in de kop, en wij niet.

Kop-vóór de Saône af. Dat gaat vlot. Stroom mee van 1-2 km/u.

Twee sluizen naar beneden die vlot draaien, via de marifoon. Zwemvesten aan is verplicht.

Rode en groene palen geven aan zo hier en daar uit de kant te blijven.

Het is heerlijk om weer op ruim water te varen. Breed en ver. Varen zomaar 50 km.

We willen graag een keer in Verdun-sur-le-Doubs liggen. Dus de Doubs op en naar de Port de Plaisance. Daar is plaats. De capitaine geeft aanwijzingen maar heeft ws zelf nooit gevaren. Eerst aan het vlot om water in te nemen en daarna naar de kade met ringen. Helder water. Je ziet de stenen maar we blijven vrij.

Prachtig stadje met geschiedenis.

Het is mogelijk om de Doubs nog ruim 5 km op te varen maar dat doen we niet.

Zondag 8 mei

Croissants bij een depri-bakker. Ze waren ook taai… Maar toch verder de Saône af naar Chalon. Ik zie op de AIS een groot schip naar de sluis varen van het Canal du Centre…… Vooruitbangen heet dat: die is netjes aan de palen gaan liggen zien we als we er zijn.

We worden de sluis ingelokt door een open deur en een vriendelijke sluiswachter.

10 m omhoog, prettig gesprek en we kunnen weer verder in sluizenland.

Dat gaat heerlijk! Elke sluis verwelkomt ons met open deuren en goed werkend mechaniek. We “nemen” ze meestal op een voorspring met de motor vooruit. Ook waar drijvende bolders zijn. Gaat prima en scheelt veel kracht en draadjes.

De Wouwen vliegen, faire-du-sports op de jaagpaden. Groetende Nederlanders.

We maken in overleg vast bij de sluis van Russy. Prima plek. Geen stroom. Geen laadbaar water. Wel een prachtig befietsbaar dorpje: Russy. Eén en al wijnhuis. En dan ook een kasteel en een mooie kerk.

Met de sluismensen afgesproken dat we morgen verder gaan nadat eerst een hotel-spits omlaag gekomen is. Prima.

Maandag 9 mei

Die spits zie ik aankomen op de AIS. Ik loop een sluis omhoog en volg ‘m. Helemaal nieuwbouw. Dikke boegschroef. Op-en-neer stuurhuis. Zwembad op het voordek.

Als die voorbij is varen wij, na instemming van de VHF, de sluis in. Geen groen licht….., dus er gebeurt niks. Via de melder komt ’t goed: er komt nog een hotel-boot… Die zag ik al op de AIS, maar ja…. Toch de sluis door en via de marifoon met een uiterst beleefde Engelse schipper het passeren geregeld.

En zo verder naar Chagny. Ruime aanlegmogelijkheden nu de twee hotelschepen weg zijn. Boodschappen op 15 min. lopen.

De gang er weer in. Het kanaal is aan de oevers ook diep. Het ligt tegen de heuvel geplakt: aan stuurboord kijken we het dal in en dus aan bakboord tegen de berg op. Prachtig! Eén en al wijngaard.

Plots in een vernauwing onder een brug een dikke boeg in beeld. Nóg een hotelspits. Deze had z’n AIS niet aan… Geen communicerende blikken. Geen gas eraf bij passeren. Eikels die t bederven.

En zo liggen we heerlijk bij Santenay-Bas aan de recreatieplaats met uiteindelijk 4 schepen waarvan er 3 dezelfde kant uit liggen….

Dikke 10 km gewandeld op gindse heuvelen: Chassey-le-Camp. Prehistorische site. Prachtig.!

Dinsdag 10 mei

Altijd spannend (vind ik) wie als eerste gaat. Wij dus. 4 km varen aar de eerste sluis dus om 0830 uitgeduwd en trossen los.

Bij de sluis geen licht. Dus contact gezocht en ja, toen werd de sluis “aan”-gezet.

Zo varen we plantloos en vrijwel zonder andere schepen verder door dit parkachtig mooie landschap.

In St. Léger sur Dheune liggen nog veel huurbootjes in de thuishaven. Dat scheelt.

Ook een hotelboot aan de kade. Rustig.

We nemen een stevig aantal sluizen steeds op dezelfde manier: bij het invaren zet ik Hannie bij een laddertje af. Ik vaar door en geef haar de touwtjes aan. Zij trekt aan het blauwe touw dat de schutting in werking zet. Ik heb de “Hielkje” vastgemaakt aan drijfbolders of aan een spring, en zo bevaar ik de kolkende massa water die wordt ingelaten om ons omhoog te brengen. 2,5 – 5,10 per sluis.

In St. Julien-sur-Dheune leggen we aan op een bekend plekje. Het restaurant was 9 jaar geleden gesloten; nu is het overleden….

Woensdag 11 mei

Even op de hand opgeschoven om (gratis) water te tanken. Daarna iets voor 9 u. losgemaakt.

Om 9 u. bij de sluis floept het groene licht aan. Wij naar binnen.

Sluis na sluis, ongeveer 4-5/uur varen we zo naar boven tot het scheidingspand bij Montchanin. Prachtig uitzicht achterom!

De muren van de “tranchée worden gerestaureerd. Het is ze ernst met dit kanaal!

Gaan we liggen in Blanzy na 7 sluizen omlaag, op de middenbolder? 

Nee want er liggen al schepen, en de ruimte die overblijft vinder we te krap. Dus maar verder naar Montceau-les-Mines en vooral Génelard, want daar hebben we goede herinneringen aan.

Mooie doorvaart door de stenige warme stad en hartelijk welkom bij sluis 10 (Océane). Telefoonnummer gekregen, en verteld waar we naartoe willen.

Steeds goede en communicatieve begeleiding.

Na 24 sluizen zijn we rond 1715 u. in Génelard. De sluiswachter helpt ons aanleggen.

Stroom, water, we zijn het enige schip.

Koele zwem. Morgen blijven we liggen.

Mogelijk toch het Cl. de Nivernais op om P&P te bezoeken, en omdat het zo mooi is. Dan maar weer na 70 km terug. Dus het nooddak morgen maken?

En ik ga de VNF in Auxerre bellen na de nieuwe berichten van a.s. vrijdag.

Dinsdag 3 mei 

De Zwitserse baas van “Sluis 34” komt ons vertellen dat een vriend van hem helemaal heeft uitgezocht welke bruggen van het Cl. de Nivernais laag en minder laag zijn. Hij mailt ons daarover.

09.15 is de sluiswachter op de sluis. Draaien maar. Later komt er een tweede bij. Hard werkend brengen ze ons in 2 uur naar Fleurey-sur-Ouche, 8 sluizen.

Daar ligt een hotel-spits te wachten. Wij moeten wachten op een sluiswachter die 2 u. later met een schip naar boven komt, en dan kunnen wij misschien mee naar beneden.

En zo gaat het. Weer 8 sluizen, waterplanten, en een snelweg langszij. Geen tegenliggers.

Plombières-les-Dijon. Ruime zwaaikom in een voordorpje. We zijn er rond 17 u.

Ik reinig zwemmend de koelbuizen. Plantenverzameling valt mee.

Morgen op de fiets naar Dijon. De haven daar is onveilig en verwaarloosd.

De stad is aanwezig met verkeer en lantaarnpalen, meer mensen en drukte…

Overmorgen Dijon voorbij en dan bijna bij de Saône….

Woensdag 4 mei 

20 min. fietsen en we zijn bij de haven. Die ziet er prima uit. Ook wel verwaarloosde schepen maar lijkt niet onveilig. Wel “stads” met mensen en verkeerslawaai.

Mooie en prettige stad om te bezoeken.

Terug in Plombières. Walstroom geforceerd maar bleek van de buurman. Dus weer eraf. 

Plombières verkend. Bakker gevonden.

Om 20 u. stil geweest en stil gestaan.

Donderdag 5 mei

De sluis draait om 0915 u. Met de sluiswachter het centrum van Dijon door en verder.

Recht kanaal met industrie, vliegveld en later ook groen en bomen.

Even wachten op een hotel-spits en dan naar een prima ligplaats in Bretenières voorbij sluis 65. Supermarkt vlakbij. Diesel ook.

Afspraak om morgen om 0915u. geschut te worden. Bij sluis 66, en dan naar St. Jean de Losne…..

Vrijdag 6 mei

Iets na 0930 de sluiswachter…… Eerst twee sluizen met hem, daarna de andere 9 met een Frans jachtje van mensen die ongeveer voor ’t eerst varen…. Dat kost wat tijd bij het invaren.

De meevaller is dat de sluiswachter geen middagpauze neemt, en zo zijn we rond 1415 u. op de Saône bij St. Jean de Losne.

We voelen het als een bevrijding omdat we ons op het schitterende Canal de Bourgogne beperkt voelden in onze vaar-vrijheid. Steeds afspraken maken en maar afwachten of dat dan uitkomt. Nauwelijks communicatiemogelijkheden met de sluiswachter-post.

De ochtend is beperkt van 0915- 1145 u…. De middag is ruimer: van 1315 – 1900 u.

Maar: een prachtig landschap drie weken lang op een paar plekken na.

Hoge sluisdichtheid die door het sluis-management belastend wordt.

Waterplanten….. een nog niet opgelost probleem. Vandaag weer mijn koelbuizen zwemmend bevrijd van struiken.

Genoeg water in de panden. Genoeg aanlegplaatsen.

De hotelspitsen zijn er en bepalen veel maar ze hebben ons hooguit 1-2 dagen gekost als we moesten wachten. Daarnaast houden ze in de plantenbakken een vaargeul open.

Huurbootjes zijn er, maar nu, in mei weinig last van gehad.

Dus: het kanaal is een aanrader voor mensen die het prachtige landschap kunnen waarderen met geduld, diepgang tot max 1.40 m., en 3 weken de tijd in het voorjaar.

We zijn blij dat we het gedaan hebben.

Misschien goed om nog ‘ns te melden: dit blog is wat zakelijk en zonder foto’s. Wie meer wil weten en plaatjes erbij wil: de Polar steps-app installeren en daarin Hannie Comijs zoeken.

Zondag 1 mei

Hannie jarig! Kees en Wyta zijn gisteren gekomen. Ligdag, en excursie met hun auto.

Langs dorpjes met vide-genier-kraampjes, kastelen en kerken. Heel mooi gezongen in de kerk van Commarin. 

Terug in de haven een bezoek aan een Engels schip dat te koop is en waarvan de mogelijk aanstaande eigenaren ons graag willen aftappen over varen. Daar lenen wij ons graag voor.

Na een “bonte avond” wordt het

Maandag 2 mei 

Watertank gevuld. We zijn 10 minuten te vroeg bij de sluis maar de deuren zwaaien open. Wat heerlijk om weer te varen!

K&W varen 4 sluizen mee en stappen dan af, wandelen terug naar de auto en rijden naar huis. Wij samen weer verder, in goede samenwerking met, vandaag, 3 sluiswachters, om de beurt.

Vrijwel geen planten. Voldoende water. Meer, en mooie, aanlegplaatsen dan we zagen op de kaart.

Midi-stop in la Bussière. Stroom, water en Engelsen. Even hen afgetapt over het komende traject.

En weer verder.

Bos, heuvels, groen, dorpjes. Prachtig blijft het.

Rond 1615 vastgemaakt boven sluis 34. En morgen mogen we weer verder van de sluiswachter!

En het grote goede nieuws is dat het Canal du Centre weer open is dus we kunnen straks door naar het Canal de Nivernais: La Grande Boucle. Zou het ons lukken?