Maand: maart 2020

De wind weet van geen wijken. Afvaart van lage wal. Guur maar zonnig. Onder de keersluis door naar Woudrichem via de Afgedamde Maas. Ruim vaarwater. Een beetje beroepsvaart. Stille jachthavens en wat scheepswerven. Telefonisch contact met de havenmeester van Woudrichem: de jachthaven is wegens de crisis gesloten. We mogen aan de steiger naast de veerboot. En daar zijn we de enigen. Prachtig uitzicht over de Merwede. De scheepvaart gaat door.

Lekker gewandeld door de uiterwaarden. Een visser vangt een grote snoek. En een guilty pleasure: heerlijk patatje gescoord!

Zaterdag lekker een klein stukje met de stroom mee naar Gorinchem, vlot de Merwedesluis in het Merwedekanaal op naar Vianen. Mooi varen, een beetje hoger dan het land eromheen. Langs Meerkerk en aan de andere kant het Hoogeind, het oude land van mijn voorouders van moeders kant.

Even boodschappen en Joppie-loop in Vianen. Vlot de sluis door en de Lek op die boven Hagestein Beneden-Rijn heet.

Forse wind op de kop een een beetje stroom, maar we hebben geen haast en dus komen we met 1200 toeren en 8-9 km/u in Wijk bij Duurstede. Plek in de haven is er niet door werkzaamheden. Dan maar buiten tegen de kade, tegenover de Compaen. Ook goed. Geen havenmeester gezien. Wel Henk Muis van de Jeanette die ook tegenover ons ligt. Te koud om buiten te zitten dus dan maar geen geCobbde garnalen. Kan ook in de wok.

Zondag de 29e op weg naar huis in Arnhem. Heftige wind die ons soms de lage wal in wil drukken. Dus maar onder de hoge wal varen. ‘T Is rustig dus t kan goed. De ongeladen beroepsvaart doet t ook maar die hebben een blauw bord.

Via sluis Amerongen en sluis Driel zijn we rond 1530 in onze Haven van Coers. Lytse Hielkje is al door de buurvrouw opzijgelegd en de schuifdeur is open. Thuis.

Zwaaiende buren heten ons welkom. Raar zonder geknuffel!

Nu gaan we ervaren hoe het is om gewoon thuis te zijn in deze crisis. Dat is hoe t voor iedereen is, en nu ook voor ons…..

Bijna drie weken weg geweest. Was raar, heerlijk, en lang weg. Schilderwerk gaan we thuis doen en misschien over een paar weken naar Friesland? We zien wel.

En het is weer anders gegaan. Op de fiets hebben we Goese Sas en Goes verkend. Geen plekken zoals wij die willen. Dus dan naar Veere? Gebeld met de havenmeester: geen plek voor ons aan de kade met stroom tenzij in het kanaal. Dat gaan we verkennen.

Dus de 24e met de ebstroom die kant uit. Prachtig weer; wind mee. En al varend bedenken we dat we beter naar Zierikzee kunnen gaan: bekende goede jachthaven, prachtig stadje, mooi eiland. En er is volop plek.

De havenmeester vertelt dat hij in overleg is over sluiting van de jachthaven ivm de coronacrisis…… Zierikzee is weer prachtig maar ‘t bruist niet. Zo langzaam aan dooft ons vakantiegevoel.

We gaan naar Arnhem, veilig thuis en dan later evt naar Friesland. De Krammersluis draait misschien niet dus gebeld. De sluiswachter zegt dat hij het vreemd vindt dat de pleziervaart doorgaat maar we kunnen komen.

Dus de 25e vertrokken. Via Keeten, Mastgat en Zijpe, Krammersluizen en Volkerak naar de Dintel. Even voorbij Stampersgat een mooi plekje gevonden. Rustig water; geen stroom.

De 26e verder via Mark, Markkanaal en Donge naar Geertruidenberg. Ook weer zo’n mooi oud vestingstadje, maar verstopt door de Amercentrale en heel veel industrie…..

En dan de Amer op die Bergsche Maas wordt. Plekje gevonden in parelstadje Heusden. Mooie wandeling gemaakt. Maar wat een macaber sfeertje: leeg, stil, koud.

Steeds zon en koude wind, maar prachtig! Morgen, 27 maart, naar Woudrichem. Paar uur varen en dan de wal op.

Het waait nog steeds fors maar bij laag water liggen we beschut achter de havendijk. Zondagmorgen, zon. Plannen maken. Nu alle burgemeesters in Nederland plannen aan het maken zijn voor een eventuele lock-down moeten wij nadenken over onze plannen. Zomaar zwerven is niet langer verantwoord. We moeten er steeds vanuit gaan dat we ergens weken kunnen blijven als dat moet, dus met water, stroom en beetje beschutting. Winkel op loop-/fietsafstand. Niet in Brabant, niet in de stad.

Dus: we wachten het nieuws af en blijven liggen. Morgen, maandag, gaan we bellen met Veere, Goese Sas of Kamperland over de mogelijkheden.

Zo snel mogelijk naar huis is op dit moment geen optie door de wind en de stroom tegen. Daarnaast woont Rosa nog in ons huis en kunnen we daar niet goed schilderen door de pluizen die de komende weken van de bomen komen.

Door naar Friesland zou kunnen, maar die route voert ons langs Arnhem…. Wel in gedachten houden.

Wij hebben het goed. Aardige mensen om ons heen. Prachtig uitzicht. Mooi wandelgebied.

En de lekkage en verstopping in de vuilwaterafvoer lijken verholpen! Wat willen we nog meer?

Inkopen gedaan. Mensen bij de kassa zitten achter een scherm en hebben handschoenen aan. Overal erg rustig…. Heerlijk harinkje gekocht bij de visboer en terug aan boord.

Kijkend bij de sluis zien we deze net naar binnen uitvaren. ‘T is eigenlijk te vroeg maar ik wil graag zekerheid en dus varen we er naartoe, melden ons, en we kunnen mee. En zo liggen we ruim op tijd aan de binnenkant van de wachtsteiger buiten op de kentering te wachten waarna de vloedstroom ons meeneemt naar Hansweert. Rond doodtij los en dus nog weinig stroom mee. Achter ons komen de schepen die de schutting na ons hadden. Ze halen ons vlot in. Goed uitkijken waar we varen om hen niet in de weg te zitten maar ook opletten op de golven van grote zeeschepen.

Een snelvarend zeeschip trekt zulke grote golven dat de Hielkje ongeveer uit het water komt en er dan weer op klapt. Dat kan maar het is niet fijn. Een diepgeladen achterligger met het ruim open roept over de marifoon dat dit niet kan: met dichtgeknevelde deur toch water binnen gekregen. Het Zeeschip voer veel te hard en dat mag niet. De loods reageert lauw….

In Hansweert kost het een klein uurtje voor we de sluis door zijn. Dan het kanaal en naar ons bekende plekje in Yerseke. Mooi voor donker. Rust.

We blijven een paar dagen in Yerseke. Stroom en water, winkels, makkelijk om Joppie uit te laten. Kibbeling ook lekker… en bolussen.

Dit is anders dan anders voor ons: geen ander doel dan een paar maanden trekken; geen vaste route; geen schema. We willen vooral ligplaatsen aandoen waar we niet eerder waren, en niet in de stad. En dan zien we wel waar dat ons brengt.

Door de Coronacrisis gaan de Kadedagen in Arnhem niet door. De Hielkje kan dus ook meteen naar Friesland, of toch via Arnhem. Koor en concerten ook gestopt. Dus alle ruimte om te lezen, te fietsen, te wandelen en te klussen.

Contact met de wereld via app en telefoon. De wereld is fysiek bijna op slot maar digitaal is men creatief en communicatief. Dat geeft misschien andere virussen weer een kans….

Mooie fietstocht gemaakt naar Wemeldinge en Kapelle. Prachtig natuurgebied bij Yerseke met allerlei ganzen, lepelaars, bergeenden, grutto, wulp. Daar gaan we vandaag met de kijker nog es naartoe!

Eigenlijk zouden we gisteren wel willen vertrekken maar een felle NO-wind met ons aan lagerwal deed ons besluiten hier te blijven. En dat is goed. Over een paar dagen gaan we waarschijnlijk naar Goes.

Vandaag de oorzaak van wat water op t vlak gevonden: afvoer van de spoelbak is in jaren dichtgeslibd. Met veel moeite weer doorgankelijk gemaakt. De vuilwaterpomp vlotterde niet betrouwbaar dus opletten en evt een nieuwe vlotter ergens laten bezorgen….

Hannie bakte een heerlijke chocoladetaart!

En vandaag schijnt verwarmend de zon. Gure wind maar zo is het goed!

Ligdag Sas van Gent begint met ochtendgymnastiek, een soort bootcamp van een half uurtje. Lekker en Joppie uit.

En dan ontbijt met eitje en croissants, want ’t is zondag al zouden we ’t vergeten.

Wat moeten we nou en wat willen we..

De berichten over de vaarwegen in Frankrijk zijn nog steeds ontmoedigend door hoogwater en sluisgebreken.

Frankrijk en België zijn in crisis en Nederland maakt vandaag de maatregelen bekend.

Zó dicht bij België en dan niet verder? Dan toch de Moervaart naar Lokeren?

Lille en Parijs zijn dooie steden geworden dus daar hebben we niks meer te zoeken. 

’t Is even een bocht door maar we besluiten in Nederland te blijven, en dan vooral in Zeeland. Mooi, leeg, weinig Corona tot nu toe. Natuur, ruimte voor bewegen (bootcamp, fietsen, skiffen), en dichtbij mijn vader die zomaar kan sneven.

Contact gelegd met Pieter die deze historische haven is begonnen.  Kleine bijdrage afgesproken.

10 km gewandeld aan de overkant van het kanaal. Mooi natuurgebied waar Joppie wildlucht in de neus kreeg……

Maandagmorgen samen spieren en gewrichten los gemaakt.

Inkopen gedaan. Hier en daar minder gevulde schappen. Echt karretjes met veel wc-papier… Wij lekker bolussen gekocht. Geld in het bakje en niet in de hand.

Rustig met zacht weer en weinig wind naar Terneuzen getuft.

Steeds weer onder de indruk als er weer zo’n kasteel met of zonder sleepboten door de draaibrug gaat.

Sweet memories in Terneuzen opgehaald. Complimenten over ons scheepje in ontvangst genomen en 25 km gefietst door Zeeuws Vlaanderen. Prachtig, oud land, bevochten op de zee.

Morgen met de vloedstroom weer naar Hansweert… en verder.

Het waait, maar binnen onze grenzen. Dus iets over half negen weer naar buiten, de Oude Maas op, via Dordtsche Kil naar het Hollands Djip. En de golven vallen mee. Zon erbij. Motor snort prettig na veel koestering en gereinigde diesel.

Joppie en Hannie genieten: de één van troosten en de ander van getroost worden.

Denken we dat we ’t ergste hebben gehad, krijgen we de barste baren onder de hoge wal vlakbij de Volkeraksluizen, ik schat een meter hoog. Een stevige ton trekt zich naar ons toe maar wij winnen. Vrij. Vastgemaakt aan de passantensteiger en Joppie de wal gegeven. Gaan we verder?

Ja, na een beetje gesprek, en het gaat prima. Samen met spits “Landgoesting” die een beetje over stuurboord ligt…

Wat rustiger door de hoge wal van Flakkee komen we bij het Rijn-Scheldekanaal, langs de Dintelse Gorzen en de Slikken van de Heen. Dan wordt het rustig, bijna saai, maar fijn voor Onze Kleine.

Tholen voorbij en de Bergse Diepsluis in naar de Oosterschelde. Een groot spandoek geeft aan dat de sluis vanaf week 10 er een aantal weken uit ligt maar daar is niets van te merken. Vlot geschut en hop, op ’t zout. Prachtig helder water. Klinkt anders, schuimt anders. Anderhalf uur varen naar Yerseke. De Viskêête gebeld dat ’t een half uur later wordt.

Vastgemaakt na telefonisch overleg aan de langssteiger in de Beatrixhaven. En na een Joppie-loop, vullen van de watertank, zetten van ’t Zeelandvlagje, óp naar ons smaakpaleis.

Dus oesters en gebakken schol. Vurukkeluk.

Zaterdag de wekker om kwart voor zeven. Hondje uit. Ontbijt klaar. Gaan. Hoogwater is hier al over de top. Het doel is om de ebstroom vanaf Hansweert mee te pakken naar Terneuzen. Dat lukt goed, en in een hartverwarmend zonnetje varen we naar de zonbeschenen Dow-Chemical-horizon van Terneuzen. Soms 17 km/u.

Zeekastelen en bijpassende golven op onze weg.

En dan een uur wachten bij de Oostsluis maar dat hoort erbij. Gezellig contact met de bemanning van spits de Avenir die op ons moest wachten in de sluis van Hansweert.

Het vullen van de sluis door de sluiswachter is een mooi vak. Echt iets voor Hannie…

Niet alle schippers houden zich aan de instructie maar we kunnen er toch in, tussen twee dikke jongens. Leuke schut-gesprekken en dan mogen we er weer uit.

Natuurlijk moet ik vanwege de sweet memories Terneuzen in, en bolusssen kopen bij bakkerij van der Linden in de Axelsche Straat, maar ook bunkeren en dat gaat voor. Mooi dat het op zaterdag kan en dus dan maar een andere keer passagieren.

Met 570 liter diesel erbij, en een goed gesprek met de bunkerbaas weer verder.

Hij bereidt ons voor op vluchtende Belgen die onze winkels leegkopen omdat bij hen alles dicht is wegens de Corona-crisis.

In Sas van Gent is door een mooi initiatief een haven ingericht voor historische schepen en omdat wij nu varend erfgoed zijn denken wij daar wel bij te mogen.

Mooi plekje gevonden aan een steiger, aan een parkje met Belgische campers die ruim uit elkaar staan. Vermijdingsgedrag? 

Inkopen bij mijn favoriete winkel en inderdaad veel lege schappen, zoekende Belgen en een vertwijfelde manager: wc-papier en bruine bonen…. Is dat crisis-coping?

Wij vinden alles wat we nodig hebben. 

Moeten we in Nederland blijven of trekken we er ons niks van aan?

We besluiten niet mee te doen in de paniek, noch ons te laten beperken. Oud genoeg. Het virus vindt ons wel. 

We gaan rustig kijken waar de stremmingen zijn en worden opgeheven, en zo Parijs voorbij.

Kan die wind eens een keer gaan liggen?

Uitgezwaaid en geknuffeld met jarige en niet-jarige buren vertrokken uit de Haven van Coers na een stevige toet.

Meteen op sterke stroom naar de Pannerdense Kop want sluis Driel ligt eruit door hoogwater enzo.

Doel is Zaltbommel want daar woont Borre, ons jongste kleinkind.

Bijna 4 uur varen tot de Pannerdense Kop en dan 4 uur tot Bommel.

Nog door wind en golven een stootbandje verloren maar dat bleef door de binnenband drijven en dus zag ik em.

Rondje gedraaid, opgevist en de haven in.

Lege “kade” = ponton en aardige gastvrije havenmeester.

De wind is fors.

Gezellig met de familie gegeten en  op tijd in bed want een vermoeiende dag.

De volgende morgen rustig aan de havenmeester ontvangen, boodschappen gedaan en gewandeld.

Terug bij de Hielkje is de wind rustiger.

Dus kijken op de Waal of het vaarbaar is en of we kunnen bunkeren.

Los, haven uit en de Waal op.

Bunkerschip bezet, golven en wind vallen mee, dus op weg. En dat gaat goed.

Na Gorinchem lijkt de wind toe te nemen, het water wordt breder, de golven hoger. De Hielkje houdt zich goed, wij ook, inclusief Joppie.

Toch te grote klappen van het voorschip op de grote golven. De voorsteven verdwijnt net niet in de volgende golf….dus toch maar richting Dordrecht en niet naar het Hollands Diep en de Volkeraksluizen.

Zoeken en bellen naar jachthavens en brugwachters maar uiteindelijk simpel via kanaal 74 de Damiatebrug open en de Wolwevershaven in.

Da havenmester vindt ons mooi.

Gratis want erfgoed, voor 2 weken….

Rondje Dordt gelopen, even de dorst bestreden, en

 weer aan boord.

Morgen kijken hoe t is.

’t Scheepje en wij kunnen wat hebben maar grenzen zijn er. 

We gaan weer ruim twee maanden varen met onze Hielkje.
Frankrijk, zuidelijk van Parijs is het doel.
Niet heet, wel rustig.
Maar nog overal hoogwater: crue en arrêt de navigation.
We gaan t proberen! We vertrekken 11 maart.