Dinsdag 3 juli Hochfelden – Lutzelbourg

Zit ik dit in te toetsen met het Requiem van Mozart aan, en net samen met Hannie het Pater Noster van Verdi gezongen. Mooi.

Een bewogen dag niet alleen vanwege de verplaatsing door het varen maar ook door contact met mijn 97-jarige vader die de grenzen in zijn leven beleeft en spartelt aan de draad als “die Forelle”. Niet ziek maar het leven moe en iedereen is er niet…. Wij zoeken onze weg.

Onze Fransen heten Monic en Marc (M&M) nadat we gisteren un verre hebben gedronken. Gezellig. Zij zijn al weg als wij wakker zijn. Toch om 8 u. trossen los want het is lekker vaarweer en er liggen wat tupjes ook aan de start… Zo gaat het wisselend vlot via gekoppelde sluizen naar hogerop: Saverne. Prachtig stadje met immens paleis en ruime mogelijkheden om vast te maken aan de kades van de verhuurder (Nichols). M&M liggen er ook. Wij aan de kant, genieten, op zoek naar koriander maar niet gevonden…. Toch mooi, maar om half twee losgemaakt met twee tupjes in de achteruitkijkspiegel. Net langs de Baron de l’Ecluse die losmaakt met Popeye op ’t voordek. Zo kan ’t gaan. Bij de sluis een dikke tup voor ons. Spitsuur maar we komen verder.

Saverne

Door een prachtig nauw en begroeid dal met steile oevers, ook trein en auto, varen we de gekoppelde sluizen-trap door. Niet vlot maar gestaag. Warm, en fantasieën over vastmaken.

Dat doen we na sluis 25 aan een mooie kade. In de zon, maar we zetten de ventilator en alle kleden in en zo hebben we het goed.

Na een heerlijke curry met kip het Pater Noster geoefend dus en zo valt de avond. Morgen de laatste sluizen omhoog om over de Vogezen te komen, inclusief het Hellend Vlak van Arzviller, en dan 30 km zonder sluizen! Richting Nancy, maar dat is toekomst.

Elke dag varen is heerlijk en dat al acht weken lang en misschien wel meer dan 400 sluizen? We blijven ervan genieten, maar wentelen ons in de wetenschap dat het thuis ook heerlijk is. Kan ’t beter?

Maandag 2 juli Eschau – Hochfelden

Boodschappen met het Joppie-karretje want de Lidl is zo dichtbij dus van alles weer voldoende in huis. Dan de Hielkje vrijgevaren van de kant en nog even zwemmend gecontroleerd op gras en dat viel mee. Gang erin en naar Strasbourg, door de platanen-allee.

Vlot gevaren. Geen teleurstelling omdat we van gisteren al wisten dat we niet door Strasbourg mogen varen. Brug en sluis draaien vlot en zo komen we via een stedenbouwkundig en architectonisch prachtig nieuw havenkwartier in de jachtjeshaven die ons niet erg bevalt. Goeie beslissing geweest.

Cruise-schepen, VNF-werkschepen, we passeren alles en komen zo in het Canal de la Marne au Rhin en dat gaat niet anders dan via het Europees Parlement en dat is zichtbaar. Indrukwekkend!

 

Verder, breed kanaal met zo hier en daar spitsenhavens op plekken die wel iets voor ons leken op de kaart…. Het is erg warm dus varen geeft verkoeling. Dan maar een sluizentrap van vijf en dat gaat vlot. Na 40 km en 15 sluizen liggen we rustig achter onze “voor-Fransen” in Hochfelden.

Het landschap is mooi heuvelachtig, lieflijk geworden. We gaan weer richting heuvelen. Het Zwarte Woud is ver achter ons en de Vogezen lokken.

Elke sluis 2,5 m omhoog en nog 45 te gaan. Dan gaan we in de schepenlift en weer dalen naar de Maas. Over waterscheidingen gesproken.
Babbeltje met de Fransen, Pater Noster herhaald, kip aan ’t spit.

We zijn op de terugweg. Raar maar waar. En we verlangen naar huis terwijl elke dag hier heerlijk is. Wat een rijkdom!

Zondag 1 juli Gerstheim – Eschau

De sluis draait pas om 9 u. dus rustig ontbeten en gegaan en dat werkt. Oordoppenmuziek van ergens duurde de gehele nacht en de muggen vierden ook feest maar toch op weg.

Prachtig kanaal onder een scherm van platanen met doorkijken naar de omgeving.

Dan werkt er een sluis niet en moet de VNF erbij en dan komt ’t weer goed. Onze volgFransen meegenomen in de sluis maar weer aan henzelf overgelaten als wij een lommerrijke plek in Eschau pakken. Baai en zwaai. Hiervandaan fietsen we in ruim een half uur naar Strasbourg met Joppie in zijn karretje.

Prachtige stad met veel vakwerk en toeristen. Warm en veel stenen. Mooie Kattedraal met orgel enzo. Heerlijk ijsje maar toch weer terug. Teveel mensen en drukte,

Magret de Canard en aubergine met kaas en salade kun je daar nie-eten.

En zwemmen moest even want ik had ’t idee dat er iets was. Schroefas bevrijd en ik weer op temperatuur.

Requiem van Verdi verder te pakken genomen en zijn Pater Noster samen met Hannie gezongen. We komen er wel, en op tijd.

De doorvaartroute door Straatsburg is beperkt maar we gaan ’t morgen doen, langs Ons Parlement.

Nu slapen onder de platanen die zo mooi verbasten.